ماده ۲۳۱ قانون تجارت: تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
(ابرابزار)
خط ۲: خط ۲:


== توضیح واژگان ==
== توضیح واژگان ==
نکول: امتناع از تأدیه مبلغ برات و حواله و ... را، نکول گویند.(147015)
نکول: امتناع از تأدیه مبلغ برات و حواله و را، نکول گویند. (۱۴۷۰۱۵)


== پیشینه ==
== پیشینه ==
به موجب ماده 29 قانون متحدالشکل ژنو، چنانچه براتگیر پیش از رد برات به دارنده آن، قبول خود را خط بزند؛ چنین رجوعی پذیرفته خواهد بود.(458062)
به موجب ماده ۲۹ قانون متحدالشکل ژنو، چنانچه براتگیر پیش از رد برات به دارنده آن، قبول خود را خط بزند؛ چنین رجوعی پذیرفته خواهد بود. (۴۵۸۰۶۲)


== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
قبولی برات، از قابلیت فسخ برخوردار نیست.(458061) بنابراین این ماده، دلالت بر مسئولیت قبول کننده برات دارد.(191383) یعنی براتگیر پس از قبول برات، دیگر نمی تواند در مقابل دارنده این سند، مدعی حق اقامه دعوای عدم مدیونیت، علیه براتکش گردد. چراکه "اصل عدم توجه ایرادات"، در روابط بین امضاکنندگان سند و دارنده آن، حاکم بوده؛ و ارتباطی به براتگیر ندارد.(523952) پس حتی در برات های بدون محل نیز، براتگیر نمی تواند از قبول خود عدول نماید.(904009)
قبولی برات، از قابلیت فسخ برخوردار نیست. (۴۵۸۰۶۱) بنابراین این ماده، دلالت بر مسئولیت قبول کننده برات دارد. (۱۹۱۳۸۳) یعنی براتگیر پس از قبول برات، دیگر نمی‌تواند در مقابل دارنده این سند، مدعی حق اقامه دعوای عدم مدیونیت، علیه براتکش گردد. چراکه «اصل عدم توجه ایرادات»، در روابط بین امضاکنندگان سند و دارنده آن، حاکم بوده؛ و ارتباطی به براتگیر ندارد. (۵۲۳۹۵۲) پس حتی در برات‌های بدون محل نیز، براتگیر نمی‌تواند از قبول خود عدول نماید. (۹۰۴۰۰۹)

نسخهٔ ‏۵ اوت ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۲۲

قبول کننده حق نکول ندارد.

توضیح واژگان

نکول: امتناع از تأدیه مبلغ برات و حواله و … را، نکول گویند. (۱۴۷۰۱۵)

پیشینه

به موجب ماده ۲۹ قانون متحدالشکل ژنو، چنانچه براتگیر پیش از رد برات به دارنده آن، قبول خود را خط بزند؛ چنین رجوعی پذیرفته خواهد بود. (۴۵۸۰۶۲)

نکات توضیحی تفسیری دکترین

قبولی برات، از قابلیت فسخ برخوردار نیست. (۴۵۸۰۶۱) بنابراین این ماده، دلالت بر مسئولیت قبول کننده برات دارد. (۱۹۱۳۸۳) یعنی براتگیر پس از قبول برات، دیگر نمی‌تواند در مقابل دارنده این سند، مدعی حق اقامه دعوای عدم مدیونیت، علیه براتکش گردد. چراکه «اصل عدم توجه ایرادات»، در روابط بین امضاکنندگان سند و دارنده آن، حاکم بوده؛ و ارتباطی به براتگیر ندارد. (۵۲۳۹۵۲) پس حتی در برات‌های بدون محل نیز، براتگیر نمی‌تواند از قبول خود عدول نماید. (۹۰۴۰۰۹)