ماده ۳۶۴ قانون آیین دادرسی مدنی

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۳ ژانویهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۰۸ توسط Nasim (بحث | مشارکت‌ها)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

در مواردی که رأی دادگاه تجدیدنظر مبنی بر محکومیت خوانده باشد و خوانده یا وکیل او در هیچ‌یک از مراحل دادرسی حاضر نبوده و لایحه دفاعیه و یا اعتراضیه ای هم نداده باشند رأی دادگاه تجدیدنظر ظرف مدت بیست روز پس از ابلاغ واقعی به محکوم علیه یا وکیل او قابل اعتراض و رسیدگی در همان دادگاه تجدیدنظر می‌باشد، رأی صادره قطعی است.

پیشینه

«در حقوق فرانسه در صورتی که نماینده شخص حقوقی از طرف شرکت متبوع اجازه تحویل گرفتن اخطاریه را داشته باشد این ابلاغ، واقعی است» بنابراین در فرض مذکور ابلاغ واقعی نسبت به شخص حقوقی نیز قابل تحقق است.[۱] (به نظر فیش به این ماده مربوط نمی‌باشد)

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

با اینکه قانون گذار وصف غیابی را برای رای مرحله تجدیدنظر در این ماده بیان نکرده‌ است [۲][۳]، اما صدور حکم غیابی در مرحله تجدیدنظر تحت شرایطی ممکن می‌باشد اما صدور حکم غیابی در اعاده دادرسی در هر حال منتفی است.[۴][۵] حکم غیابی در مرحله تجدید نظر قابل اعتراض (واخواهی) در دادگاه صادر کننده آن است.[۶]

منابع:

  1. علی مهاجری. دادرسی و حکم غیابی در حقوق ایران. چاپ 1. فکرسازان، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2641472
  2. عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 563388
  3. علی عباس حیاتی. آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. میزان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1255048
  4. بهرام بهرامی. آیین دادرسی مدنی (جلد اول و دوم). چاپ 11. نگاه بینه، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2520972
  5. علی عباس حیاتی. اعاده دادرسی (در آیین دادرسی مدنی ایران و فرانسه). چاپ 2. میزان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2129940
  6. علی عباس حیاتی. آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 2. میزان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1255048