ماده ۴۰۶ قانون آیین دادرسی مدنی

ماده ۴۰۶ قانون آیین دادرسی مدنی: در مورد ماده قبل و سایر موارد نقض حکم، دادگاه مرجوع الیه با لحاظ رأی دیوان عالی کشور و مندرجات پرونده، اگر اقدام دیگری را لازم نداند، بدون تعیین وقت، رسیدگی کرده و مبادرت به انشاء رأی می‌نماید و الا با تعیین وقت و دعوت از طرفین، اقدام لازم را معمول و انشاء رأی خواهد نمود.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

نقض حکم: در آن حکم قاضی توسط قاضی دیگر نقض شده و حکم جدید صادر می‌شود.[۱]

پیشینه

مشابه ماده ۴۰۶ قانون آیین دادرسی مدنی در قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹۰ وجود نداشته[۲] اما مشابه مفاد آن ذیل ماده ۵۷۱ قانون آیین دادرسی مدنی مصوب ۱۳۱۸ بیان شده بود.[۳]

نکات توضیحی و تفسیری دکترین

دادگاه مرجوع الیه تنها نسبت به بخش از رای که نقض شده‌است صلاحیت رسیدگی دارد یعنی چنانچه قسمتی از رای ابرام شده باشد دادگاه حق رسیدگی به قسمت ابرام شده را نخواهد داشت.[۴] دادگاه مرجوع الیه در صورت لزوم می‌تواند اقدامات دیگری علاوه بر اقدامات انجام گرفته در پرونده ارجاعی انجام دهد و در این مورد از آزادی عمل برخوردار است.[۵][۶] همچنین در صورت نیاز دادگاه می‌تواند نسبت به تعیین وقت رسیدگی اقدام نماید در غیر اینصورت می‌تواند بدون تعیین وقت رسیدگی کرده و مبادرت به انشا رای نماید.[۷]

مقالات مرتبط

منابع:

  1. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد پنجم). چاپ 4. گنج دانش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 345048
  2. علی رفیعی. روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. فکرسازان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2799524
  3. علی رفیعی. روند نمای تقنینی قانون آیین دادرسی مدنی. چاپ 1. فکرسازان، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2799516
  4. عبدالله شمس. آیین دادرسی مدنی (جلد دوم) (دوره پیشرفته). چاپ 24. دراک، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1346852
  5. عباس زراعت. محشای قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوق ایران. چاپ 3. ققنوس، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 564444
  6. علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 575836
  7. علی مهاجری. قانون آیین دادرسی مدنی در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. فکرسازان، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 575840