ماده ۴۰۷ قانون آیین دادرسی مدنی

ماده ۴۰۷ قانون آیین دادرسی مدنی: هرگاه یکی از دو رأی صادره که مغایر با یکدیگر شناخته شده، موافق قانون بوده و دیگری نقض شده باشد، رأی معتبر لازم الاجرا می‌باشد و چنانچه هر دو رأی نقض شود برابر ماده قبل (ماده ۴۰۶) اقدام خواهد شد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۴۰۶ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۴۰۶ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۴۰۸ قانون آیین دادرسی مدنی
• ماده ۳۷۶ قانون آیین دادرسی مدنی

توضیح واژگان

نقض حکم: در آن حکم قاضی توسط قاضی دیگر نقض شده و حکم جدید صادر می‌شود.

پیشینه

مشابه مفاد ماده ۴۰۷ قانون آیین دادرسی مدنی ذیل ماده ۵۷۷ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۲۹0 و همچنین ماده ۵۷۴ قانون آیین دادرسی مدنی سال ۱۳۱۸ بیان شده بود.

نکات تفسیری دکترین ماده 407 قانون آیین دادرسی مدنی

بخش نخست ماده ۴۰۷ قانون آیین دادرسی مدنی که در آن در صورتی که یکی از دو رای نقض و دیگری توسط دیوان تأیید می‌شود، یکی از مصادیق نقض بلاارجاع می‌شود که در این موارد رای نقض شده برای رسیدگی مجدد ارجاع نمی‌شود. در صورتی هر دو رای مغایر خواهد بود که آرا مغایر هر دو برخلاف قانون باشند پس از نقض هر دو رای، پرونده باید به دادگاه اعاده شود. در اجرای این ماده باید به مقررات ماده ۳۷۶ قانون آیین دادرسی مدنی نیز توجه داشت.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 407 قانون آیین دادرسی مدنی

1. در صورتی که دو رأی مغایر با یکدیگر شناخته شوند، رأیی که موافق قانون است معتبر و لازم الاجرا می‌باشد.
2. اگر یکی از دو رأی نقض شود و دیگری موافق قانون باشد، رأی موافق قانون معتبر است.
3. در صورتی که هر دو رأی نقض شوند، باید طبق ماده ۴۰۶ اقدام شود.
4. تشخیص مغایرت آرای صادره می‌تواند منجر به تعیین رأی معتبر شود.
5. ماده ۴۰۷ به نحوه برخورد با آرای مغایر و تعیین رأی قابل اجرا پرداخته است.