ماده ۴۱۴ قانون آیین دادرسی کیفری

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۴۹ توسط Javad (بحث | مشارکت‌ها) (added Category:رفرنس using HotCat)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

هرگاه مصلحت طفل موضوع تبصره ( 1 ) ماده ( 304 ) اين قانون ، اقتضاء كند ، ممكن است تمام يا قسمتي از دادرسي در غياب او به عمل آيد . رأي دادگاه در هر صورت حضوري محسوب مي شود .

پیشینه

سابقاً ماده 226 قانون مجازات اسلامی (مصوب 1378) در این خصوص وضع شده بود.514672 بر اساس این ماده عدم حضور طفل در «قسمتی» از دادرسی مجاز تلقی شده بود.514684

فلسفه و مبانی نظری ماده

مبنای وضع این ماده را می توان توجه مقنن به تاثیر دادرسی در وضعیت روحی و روانی طفل دانست که بر این اساس به قاضی اجازه داده شده است تا در صورت مصلحت در غیاب خود طفل بزهکار نیز به پرونده رسیدگی نماید.3915420

نکات توضیحی تفسیری دکترین

به موجب این ماده عدم حضور طفل در دادرسی موجب غیابی تلقی شدن حکم صادره نسبت به او نمی شود. البته عدم حضور طفل در جلسات دادرسی را باید منوط به احراز مصلحت وی از سوی دادگاه دانست.2641196در نتیجه می توان چنین نتیجه گرفت که حضور طفل در جلسات رسیدگی همیشه الزامی نیست.2956040علت حضوری محسوب شدن رأی دادگاه لزوم حضور ولی یا سرپرست قانونی یا وکیل طفل در جلسات دادگاه ولو بدون حضور خود او است.3898236 چرا که دادگاه مکلف است از ولی یا سرپرست قانونی طفل درخواست کند که شخصاً یا از طریق وکیل در جلسات حاضر شوند.891668

حکم موضوع این ماده را در خصوص دادرسی نسبت به بزرگسالان نمی توان جاری نمود.2395900 چرا که ممانعت از حضور متهم بزرگسال در جلسات دادرسی وجاهت قانونی ندارد.3129692

رویه قضایی

نظریه کمیسیون مشورتی حقوق جزای اختصاصی مورخ 1346/2/31: رای دادگاه اطفال بزهکار در هر صورت حضوری محسوب می شود.[۱]

منابع

  1. پیشینه رویه قضایی در ایران در ارتیاط با آیین دادرسی کیفری- جلد دوم. چاپ 2. مرکز مطبوعات و انتشارات قوه قضائیه، 1396.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6279968