ماده ۵۰ قانون آیین دادرسی کیفری

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۵۰ قانون آیین دادرسی کیفری:شخص تحت نظر مي تواند به وسيله تلفن يا هر وسيله ممكن ، افراد خانواده يا آشنايان خود را از تحت نظر بودن آگاه كند و ضابطان نيز مكلفند مساعدت لازم را در اين خصوص به عمل آورند ، مگر آنكه بنا بر ضرورت تشخيص دهند كه شخص تحت نظر نبايد از چنين حقي استفاده كند . در اين صورت بايد مراتب را براي اخذ دستور مقتضي به اطلاع مقام قضائي برسانند .

نکات توضیحی تفسیری دکترین

به منظور جلوگیری از فرار یا مخفی شدن شرکا و معاونان احتمالی متهم،تکلیف ضابطان به اطلاع به خانواده متهم دچار تخصیص شده است.تخصیصی که با عبارت قابل انعطاف"تشخیص ضرورت"توسط ضابطان،مشخص شده است.[۱]

  1. علی خالقی. نکته ها در قانون آیین دادرسی کیفری. چاپ 1. موسسه مطالعات و پژوهش های حقوقی شهر دانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4658732