ماده ۵۹۹ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): تفاوت میان نسخه‌ها

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۲: خط ۲:


== توضیح واژگان ==
== توضیح واژگان ==
گروهی برای بریدن «روته»، قائل به پرداخت نصف دیه شده اند، اما در خصوص مفهوم روته اختلاف نظر است، گروهی آن را نوک بینی دانسته اند و گروهی نیز روته را حائل بین دو سوراخ بینی تعریف کرده اند.3365044
گروهی برای بریدن «روته»، قائل به پرداخت نصف دیه شده اند، اما در خصوص مفهوم روته اختلاف نظر است، گروهی آن را نوک بینی دانسته اند و گروهی نیز روته را حائل بین دو سوراخ بینی تعریف کرده اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||}}</ref>


== پیشینه ==
== پیشینه ==
سابقاً [[ماده 385 قانون مجازات اسلامی (مصوب 1370)]] در این خصوص وضع شده بود،712348 البته در قانون دیات مصوب 1361، حکمی در این خصوص وجود نداشت.4006928
سابقاً [[ماده 385 قانون مجازات اسلامی (مصوب 1370)]] در این خصوص وضع شده بود،<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت (جلد سوم) (اسناد تجاری، بانکی، خزانه و اوراق قرضه و اسناد حمل و نقل)|ترجمه=|جلد=|سال=1384|ناشر=ققنوس|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2849448|صفحه=|نام۱=جواد|نام خانوادگی۱=افتخاری|چاپ=2}}</ref>البته در قانون دیات مصوب 1361، حکمی در این خصوص وجود نداشت.<ref>{{یادکرد کتاب۲||}}</ref>


== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
گروهی دیه از بین بردن نوک بینی را که همان محل چکیدن خون است، معادل 50 نفر شتر دانسته اند.1928216
گروهی دیه از بین بردن نوک بینی را که همان محل چکیدن خون است، معادل 50 نفر شتر دانسته اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||}}</ref>


== مطالعات فقهی ==
== مطالعات فقهی ==


=== مستندات فقهی ===
=== مستندات فقهی ===
مستند فقهی این ماده را روایتی از حضرت علی (ع) دانسته اند.2430600 گروهی نیز معتقدند در باب دیه نوک بینی، در روایات شرعی نمی توان مستندی بدست آورد و باید در این خصوص به قواعد عمومی دیات رجوع کرد.2811916
مستند فقهی این ماده را روایتی از حضرت علی (ع) دانسته اند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||}}</ref>گروهی نیز معتقدند در باب دیه نوک بینی، در روایات شرعی نمی توان مستندی بدست آورد و باید در این خصوص به قواعد عمومی دیات رجوع کرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||}}</ref>


=== سوابق فقهی ===
=== سوابق فقهی ===
برخی از فقها بیان کرده اند که قطع کردن جلوی بینی، موجب نصف دیه کامل و معادل پانصد دینار است، وارد کردن چیزی در بینی به وسیله نیزه یا تیر بدون مسدود نمودن سوراخ بینی، موجب سیصد و سی و سه دینار و یک سوم دینار است، اما در فرض سوراخ نمودن با چیزی که بهبود یافته و جوش بخورد، موجب یک پنجم دیه جلوی بینی و معادل صد دینار است، [[آسیب]] های دیگر نیز بر این پایه حساب می شوند.2357852
برخی از فقها بیان کرده اند که قطع کردن جلوی بینی، موجب نصف دیه کامل و معادل پانصد دینار است، وارد کردن چیزی در بینی به وسیله نیزه یا تیر بدون مسدود نمودن سوراخ بینی، موجب سیصد و سی و سه دینار و یک سوم دینار است، اما در فرض سوراخ نمودن با چیزی که بهبود یافته و جوش بخورد، موجب یک پنجم دیه جلوی بینی و معادل صد دینار است، [[آسیب]] های دیگر نیز بر این پایه حساب می شوند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||}}</ref>


== منابع ==
== منابع ==
{{پانویس}}
[[رده:رفرنس]]
[[رده:رفرنس]]
[[رده:دیات]]
[[رده:دیات]]

نسخهٔ ‏۲۸ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۲:۴۱

دیه از بین‌ بردن نوک بینی که محل چکیدن خون است، نصف دیه کامل می‌ باشد.

توضیح واژگان

گروهی برای بریدن «روته»، قائل به پرداخت نصف دیه شده اند، اما در خصوص مفهوم روته اختلاف نظر است، گروهی آن را نوک بینی دانسته اند و گروهی نیز روته را حائل بین دو سوراخ بینی تعریف کرده اند.[۱]

پیشینه

سابقاً ماده 385 قانون مجازات اسلامی (مصوب 1370) در این خصوص وضع شده بود،[۲]البته در قانون دیات مصوب 1361، حکمی در این خصوص وجود نداشت.[۳]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

گروهی دیه از بین بردن نوک بینی را که همان محل چکیدن خون است، معادل 50 نفر شتر دانسته اند.[۴]

مطالعات فقهی

مستندات فقهی

مستند فقهی این ماده را روایتی از حضرت علی (ع) دانسته اند.[۵]گروهی نیز معتقدند در باب دیه نوک بینی، در روایات شرعی نمی توان مستندی بدست آورد و باید در این خصوص به قواعد عمومی دیات رجوع کرد.[۶]

سوابق فقهی

برخی از فقها بیان کرده اند که قطع کردن جلوی بینی، موجب نصف دیه کامل و معادل پانصد دینار است، وارد کردن چیزی در بینی به وسیله نیزه یا تیر بدون مسدود نمودن سوراخ بینی، موجب سیصد و سی و سه دینار و یک سوم دینار است، اما در فرض سوراخ نمودن با چیزی که بهبود یافته و جوش بخورد، موجب یک پنجم دیه جلوی بینی و معادل صد دینار است، آسیب های دیگر نیز بر این پایه حساب می شوند.[۷]

منابع

  1. . 
  2. جواد افتخاری. حقوق تجارت (جلد سوم) (اسناد تجاری، بانکی، خزانه و اوراق قرضه و اسناد حمل و نقل). چاپ 2. ققنوس، 1384.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2849448
  3. . 
  4. . 
  5. . 
  6. . 
  7. .