ماده ۵۹۹ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)

دیه از بین‌ بردن نوک بینی که محل چکیدن خون است، نصف دیه کامل می‌ باشد.

توضیح واژگان

گروهی برای بریدن «روته»، قائل به پرداخت نصف دیه شده اند، اما در خصوص مفهوم روته اختلاف نظر است، گروهی آن را نوک بینی دانسته اند و گروهی نیز روته را حائل بین دو سوراخ بینی تعریف کرده اند.

پیشینه

سابقاً ماده 385 قانون مجازات اسلامی (مصوب 1370) در این خصوص وضع شده بود،البته در قانون دیات مصوب 1361، حکمی در این خصوص وجود نداشت.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

گروهی دیه از بین بردن نوک بینی را که همان محل چکیدن خون است، معادل 50 نفر شتر دانسته اند.

مطالعات فقهی

مستندات فقهی

مستند فقهی این ماده را روایتی از حضرت علی (ع) دانسته اند.گروهی نیز معتقدند در باب دیه نوک بینی، در روایات شرعی نمی توان مستندی بدست آورد و باید در این خصوص به قواعد عمومی دیات رجوع کرد.

سوابق فقهی

برخی از فقها بیان کرده اند که قطع کردن جلوی بینی، موجب نصف دیه کامل و معادل پانصد دینار است، وارد کردن چیزی در بینی به وسیله نیزه یا تیر بدون مسدود نمودن سوراخ بینی، موجب سیصد و سی و سه دینار و یک سوم دینار است، اما در فرض سوراخ نمودن با چیزی که بهبود یافته و جوش بخورد، موجب یک پنجم دیه جلوی بینی و معادل صد دینار است، آسیب های دیگر نیز بر این پایه حساب می شوند.