ماده ۶۰۴ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

گوش شنوا و ناشنوا یا معیوبی که لاله آن سالم و دارای حس و حیات کامل باشد در احکام این فصل یکسان هستند.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

گروهی معتقدند با توجه به این که دیه تعیین شده در این فصل بیشتر برای از میان رفتن زیبایی ظاهری گوش است، چرا که حتی اگر چنین عیبی هم در یک گوش وجود داشته باشد، نیم توان آن را متوجه لاله سالم گوش دانست.671228لذا سلامت یا عیب گوش از لحاظ شنوایی، تأثیری در احکام تعیین شده نخواهد داشت.712404 البته برخی از حقوقدانان بیان کرده اند که پرده گوش را نمی توان مشمول حکم این ماده دانست.712408

سوابق فقهی

گروهی از فقها بیان نموده اند که دیه گوش، فرقی بین گوش سالم و ناشنوا و ناسالم وجود ندارد. چرا که عیب در شنوایی را نمی توان عیب در لاله و ظاهر گوش تلقی کرد.836332 این نظر مورد پذیر ش آن دسته از فقهای عامه ای که برای گوش دیه مقدر در نظر گرفته اند نیز می باشد.836360