ماده ۶۸۴ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)

کاهش شنوایی در صورتی ‌که مقدار آن قابل تشخیص باشد به همان نسبت دیه دارد.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

کاهش شنوایی به منزله قطع مقداری ازعضو دارای دیه مقدر میباشد.بنابران به هر نسبتی که شنوایی کاهش یابد،به همان نسبت دیه شنوایی پرداخت میشود. به موجب ظاهر این ماده،در فرض غیر قابل تشخیص بودن کاهش شنوایی،دیه به آن تعلق نمی گیرد و باید قائل به ارش بود.

سوابق فقهی

برخی از فقها معتقدند در فرض ادعای مجنی علیه به سنگین شدن یکی از گوش هایش در اثر جنایت، باید شنوایی گوش را با گوش دیگر او مقایسه کرده و بر حسب میزان تفاوت، جانی باید دیه پرداخت نماید.