ماده ۶۸۴ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲)
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
ماده ۶۸۴ قانون مجازات اسلامی (۱۳۹۲): کاهش شنوایی در صورتی که مقدار آن قابل تشخیص باشد به همان نسبت دیه دارد.
مواد مرتبط
نکات تفسیری دکترین ماده 684 قانون مجازات اسلامی (1392)
کاهش شنوایی به منزله قطع مقداری از عضو دارای دیه مقدر میباشد، بنابراین به هر نسبتی که شنوایی کاهش یابد، به همان نسبت دیه شنوایی پرداخت میشود.[۱] به موجب ظاهر این ماده، در فرض غیر قابل تشخیص بودن کاهش شنوایی، دیه به آن تعلق نمی گیرد و باید قائل به ارش بود.[۲]
مطالعات فقهی
سوابق فقهی
برخی از فقها معتقدند در فرض ادعای مجنی علیه به سنگین شدن یکی از گوش هایش در اثر جنایت، باید شنوایی گوش را با گوش دیگر او مقایسه کرده و بر حسب میزان تفاوت، جانی باید دیه پرداخت نماید.[۳]
نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 684 قانون مجازات اسلامی (1392)
 | محتوای مندرج در این قسمت توسط هوش مصنوعی تولید شده است. |
- کاهش شنوایی دیه دارد.
- میزان دیه با توجه به مقدار کاهش شنوایی تعیین میشود.
- مقدار کاهش شنوایی باید قابل تشخیص باشد.
- نسبت دیه متناسب با میزان کاهش شنوایی است.
رویه های قضایی
منابع
- ↑ عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4584096
- ↑ عباس زراعت. شرح مختصر قانون مجازات اسلامی (مصوب 1392). چاپ 1. ققنوس، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6275316
- ↑ محمدحسین کارخیران. کاملترین مجموعه محشای قانون مجازات اسلامی مصوب 1392/02/01 (جلد سوم) (تطبیق با قانون مجازات اسلامی سابق. چاپ 1. راه نوین، 1392. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 6275312