ماده 1 قانون تجارت الکترونیکی

ماده 1 قانون تجارت الکترونیکی: اين قانون مجموعه اصول و قواعدي است كه براي مبادله آسان و ايمن ‌اطلاعات در واسط هاي الكترونيكي و با استفاده از سيستمهاي ارتباطي جديد به كار ‌مي ‌رود.

توضیح واژگان

تجارت الکترونیکی: شامل هر نوع معامله از طریق فضای سایبر میگردد و در یک دسته بندی بر پنج قسم است: 1- تجارت الکترونیکی بازرگانی به مشتری که متداول ترین نوع است. (business electronic trade to customer) 2- تجارت الکترونیکی بازرگانی به بازرگانی (business to business electronic trade) 3- بازرگانی به بازرگانی به مصرف کننده (business to business to customer electronic trade) 4- تجارت الکترونیکی بازرگانی به دولت (business to government electronic trade) 5- تامین خدمات دولتی برای مصرف کننده (تمدید گواهی نامه و...) ( government to customer electronic trade)

فلسفه و مبانی نظری ماده

تکنولوژی نوین و مسیر های تازه برای رسیدن به موقعیت های تجاری نیاز تازه ای برای تصویب مقررات متناسب با این پیشرفت ها ایجاد می نماید از طرف دیگر ظهور و بروز جرائم الکترونیکی منجر به پاسخهای تقنینی متفاوتی از جانب مقنن ایرانی شده که یکی از آنها قانون تجارت الکترونیکی بوده که از جمله دلایل تصویب آن در پاسخ به نیاز به مقابله با کپی غیر مجاز نرم افزار های رایانه ای و داده های الکترونیکی در محیط مجازی، به تصویب قانونگذار ایرانی رسیده است.

نکات توضیحی

این قانون در نظام حقوقی ما نوآوریهایی وارد کرده که البته در برخی از موارد این نوآوری ها موجب بروز تعارض هایی نیز شده است. مفاد این ماده بیانگر شمول عام این قانون (نسبت به موضوع تجارت الکترونیکی) است که حتی میتواند امور اداری را هم در بر بگیرد.

انتقادات

علیرغم نوآوری ها تصویب این قانون به تنهایی نمیتواند موجب تشکیل ساختار های لازم برای اجرای قانون در جهت گسترش زیرساختهای تجارت الکترونیکی شود