مطالعه تطبیقی معیارهای شناسایی توافقات عمودی ضد رقابتی در نظام حقوقی اتحادیه اروپا و ایران: تفاوت میان نسخهها
(+ 9 categories using HotCat) |
|||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
* اخلال در رقابت | * اخلال در رقابت | ||
* بنگاه اقتصادی | * بنگاه اقتصادی | ||
== مواد مرتبط == | |||
* [[اصل 44 قانون اساسی]] | |||
[[رده:مقالات حقوق رقابت]] | [[رده:مقالات حقوق رقابت]] |
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۴۴
مطالعه تطبیقی معیارهای شناسایی توافقات عمودی ضد رقابتی در نظام حقوقی اتحادیه اروپا و ایران نام مقاله ای از حمیدکبیری شاه آبادی و سجاد کلانترزاده سعد آباد است که در دوره ده شماره یک فصلنامه علمی حقوق تطبیقی دانشگاه مفید منتشر شده است.
چکیده
توافق بین بنگاههای اقتصادی، درصورتیکه طرفین قرارداد در سطوح مختلفی از زنجیره تأمین و در طول یکدیگر قرارگرفته باشند، توافق عمودی برشمرده میشود که میتواند با ایجاد محدودیت بر رقابت، ضد رقابتی تلقی شود. در این پژوهش، با مطالعه مقررات اتحادیه اروپا و حقوق ایران به معیارهای شناسایی این نوع از توافقات پرداخته شده است. نتیجه بهدستآمده این بود که در مقررات اتحادیه اروپا، برای تمییز توافقات مذکور، سه معیارِ توافق میان دو بنگاه اقتصادی، دارا بودن اثر بالفعل یا بالقوه بر تجارت میان دولتهای عضو، و محدودکننده رقابت بهواسطه موضوع یا اثر وجود دارد؛ هرچند مواردی تحت عنوان معافیت هم وجود دارد. در نظام حقوقی ایران، توافقات مشمول
ماده 45 قانون اجرای سیاستهای کلی اصل 44 قانون اساسی (رویکرد شکل محور) اصولاً ضد رقابتی هستند. سایر توافقات اصولاً رقابتی هستند و بهموجب ماده 44 قانون مزبور (رویکرد اثرمحور)، در صورت وجود دو شرطِ دارا بودن یکی از آثار هفتگانه مقرر در ماده مذکور، و منجر شدن به اخلال در رقابت، ضد رقابتی برشمرده میشوند.
کلیدواژهها
- حقوق رقابت
- توافقات عمودی
- ضدرقابت
- اخلال در رقابت
- بنگاه اقتصادی