نبوت

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۴ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۰۱:۲۵ توسط Karandish (بحث | مشارکت‌ها) (added Category:اصطلاحات حقوق اساسی using HotCat)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

نبوت در قانون اساسی

در اصل دوم قانون اساسی به نبوت اشاره شده است. بشر نیازمند هدایت است و این امر توسط افراد برگزیده ای که صلاحیت دریافت وحی را دارند صورت می‌گیرد. این برگزیدگان احکام و دستورات خداوند را برای سعادت بشر ابلاغ می‌کنند و به اجر می‌گذارند. معاد: ایمان به روز جراعامل مهمی است که انسان را به ملازمت تقوا و احتناب از کناه بزرگ وامی‌دارد. عدل: اعتقاد به این اصل به این معناست که خداوند هر چیز در در موضع خود قرار داده و در جهاتن کمترین انحرافی وجود ندارد. امامت: مکتب تشیع با اعتقاد به امامت پیوند خورده‌است. و این اعتقاد از تفسیر خاص سوره ۵۸ سوره نسا نشات می‌گرید که خدا می‌فرماید اطاعت کنید خدا و رسول و اولامر …[۱]

منابع

  1. عباس ایمانی و امیررضا قطمیری. قانون اساسی در نظام حقوقی ایران پیشینه، آموزه‌ها، قوانین. چاپ 1. نامه هستی، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4262208