نظریه شماره 1498/95/7 مورخ 1395/06/28 اداره کل حقوقی قوه قضاییه

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۲۰ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۵۲ توسط Itbot (بحث | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای تازه حاوی «{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=1498/95/7|شماره پرونده=1023-1/168-95|تاریخ نظریه=1395/06/28}} '''استعلام''': با توجه به تبصره ۲ ماده ۴۰۶ قانون آیین دادرسی کیفری که بیان نموده است متهم تحت الحفظ به همراه پرونده به دادگاه صادرکننده حکم اعزام می شود آیا می...» ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نظریه مشورتی 1498/95/7
شماره نظریه۱۴۹۸/۹۵/۷
شماره پرونده۱۰۲۳-۱/۱۶۸-۹۵
تاریخ نظریه۱۳۹۵/۰۶/۲۸

استعلام: با توجه به تبصره ۲ ماده ۴۰۶ قانون آیین دادرسی کیفری که بیان نموده است متهم تحت الحفظ به همراه پرونده به دادگاه صادرکننده حکم اعزام می شود آیا می توان در مرحله اجرای احکام غیابی بدون حضور شخص محکوم علیه واخواهی وکیل وی را پذیرفت یا خیر؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

مفروض عبارت در این صورت اجرای رأی ، متوقف و متهم تحت الحفظ به همراه پرونده به دادگاه صادرکننده حکم اعزام می شود مذکور در تبصره ۲ ماده ۴۰۶ قانون آیین دادرسی کیفری ۱۳۹۲مواردی است که اجرای رأی کیفری آغاز شده است و مسبوق به حضور و یا جلب محکوم علیه است، لذا در فرض سؤال که وکیل محکوم علیه پیش از جلب و بدون حضور وی در اجرای احکام، طی لایحه ای نسبت به رأی اعتراض کرده است، اعتراض وی قابل رسیدگی است و موجبی برای منوط کردن شروع رسیدگی دادگاه به جلب و اعزام محکوم علیه واخواه وجود ندارد. ضمنا پیگیری پرونده توسط وکیل متهم در مراحل دیگر دادرسی (تجدیدنظر و..) نیز بدون حضور متهم فاقد اشکال قانونی است.