لزوم و چگونگی تعیین مبیع در بیع کلی فی‌الذمه (مطالعۀ تطبیقی فقه امامیه، حقوق ایران، انگلستان و مصر)

از ویکی حقوق
نسخهٔ تاریخ ‏۸ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۵:۵۳ توسط Mohammadhamedani (بحث | مشارکت‌ها) (+ 8 categories using HotCat)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخهٔ جدیدتر ← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

لزوم و چگونگی تعیین مبیع در بیع کلی فی‌الذمه (مطالعۀ تطبیقی فقه امامیه، حقوق ایران، انگلستان و مصر) نام مقاله ای از رسول احمدی فر است که در شماره هشتم (مهر ۱۳۹۴) دوفصلنامه علمی دانش حقوق مدنی منتشر شده است.

چکیده

به موجب بند 3 مادة 190 قانون مدنی، یکی از شرایط اساسی صحت معامله، معین بودن موضوع آن است. در این ماده علم به موضوع معامله از شرایط صحت آن نیست. براین اساس در این مقاله موضوع بحث، لزوم و چگونگی تعیین مبیع کلی فی‌الذمه است که به روش بنیادی- کاربردی به مطالعة آن می‌پردازیم. براساس نتایج مقاله، تعیین مبیع کلی فی‌الذمه در سیستم‌های حقوقی مورد مطالعه، لازم است و تعیین نشدن آن باعث بطلان قرارداد می‌شود. مبیع کلی فی‌الذمه در حقوق ایران از راه توصیف یا انتخاب نمونه تعیین می‌شود. در حقوق مصر ممکن است افزون بر این موارد، مبیع با اقرار مشتری بر علم به مبیع، نیز تعیین شود. در حقوق انگلستان مبیع کلی فی‌الذمه به شیوة توصیف، نمونه یا مناسب بودن برای هدف خاص تعیین می‌شود.

کلیدواژه ها

  • بیع
  • تعیین مبیع
  • علم به مبیع
  • کلی فی‌الذمه

مواد مرتبط