نظریه شماره 7/93/1338 مورخ 1393/06/09 اداره کل حقوقی قوه قضاییه
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
 | |
| شماره نظریه | ۷/۹۳/۱۳۳۸ |
|---|---|
| شماره پرونده | ۰۷۰۵-۱/۱۶۸-۹۳ |
| تاریخ نظریه | ۱۳۹۳/۰۶/۰۹ |
نظریه شماره ۷/۹۳/۱۳۳۸ مورخ ۱۳۹۳/۰۶/۰۹ اداره کل حقوقی قوه قضاییه: با توجه به مقررات مذکور در ماده ۲۱۵ قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲ و به ویژه بند پ و نیز تبصره یک آن که با اندکی تغییر در ماده ۱۴۸ قانون آئین دادرسی کیفری ۱۳۹۲ آمده است، در مواقعی که بازپرس قرار مجرمیت صادر مینماید، تعیین تکلیف در خصوص اشیاء و اموالی را که باید ضبط یا معدوم شود، به دادگاه محول نموده است و در فرض سؤال نیز که ناظر به مشروبات الکلی مکشوفه یعنی از جمله اشیائی است که علی الاصول میباید معدوم شود، لذا تعیین تکلیف در مورد آنها میباید از سوی دادگاه و در قالب صدور رأی صورت پذیرد و این تصمیم به صراحت تبصره یک ماده ۲۱۵ قانون مجازات اسلامی ۱۳۹۲ و تبصره ۲ ماده ۱۴۸ قانون آئین دادرسی کیفری ۱۳۹۲ قابل اعتراض در مرجع تجدید نظر میباشد.