تأثیر حادثه 11 سپتامبر بر منازعه اسرائیل - فلسطین

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

تأثیر حادثه 11 سپتامبر بر منازعه اسرائیل - فلسطین نام مقاله‌ای از کمیل منصور است که در شماره هشتم (تیر 1382) نشریه پژوهش حقوق عمومی منتشر شده است.

چکیده

این نوشته که گزارش‌گونه‌ای رسانه‌ای و مطبوعاتی است،تأثیر حادثهء 11 سپتامبر 2001 را بر مسألهء فلسطین-اسرائیل‌ بررسی می‌کند.مقالهء حاضر که حاصل مشاهدات نویسنده در مدت اقامت در فلسطین بوده است،با تحلیلی از مواضع و استراتژی‌های دوسوی حادثهء 11 سپتامبر،بر تأکید خاص بر تلاش اسرائیل برای تخریب«خطوط قرمز»ی‌ که از بیرون به او تحمیل شده است و آنچه نویسنده«رویکرد نظارتی دولت خودگردان فلسطین»نامیده،آغاز می‌شود.بخش دوم مقاله مسیرهای این دو موضع را از سپتامبر به این سو پی گرفته و بتدریج به برجسته کردن موضع‌ آمریکا و بویژه پیروزی قاطع در افغانستان و بازتاب‌های احتمالی آن بر منازعه فلسطین-اسرائیل می‌پردازد.این بخش‌ از مقاله از اهمیتی فراتر از بخش نخست برخوردار است.نویسنده در این بخش از این موضوع بحث می‌کند که‌ سیاست دولت بوش قبل از 11 سپتامبر با محوریت«حداقل مداخله»در رویارویی اسرائیل-فلسطین مبتنی بر چند محور بود: 1.پذیرش تعریف شارون از خشونت و آتش‌بس، 2.درخواست از اسرائیل برای انجام رفتار متعارف با فلسطینیان، 3.تشویق عرفات به تلاش برای مبارزه با تروریسم، 4.حمایت کم‌اثر از توصیهء نهایی کمیته میچل. اما بعد از 11 سپتامبر در دستگاه فکری و دیپلماسی آمریکا دو رویکرد متفاوت ظهور کرد که هرچند نهایتا رویکرد یکجانبه‌گرای کینه‌توزانه و نظامی غالب شد،ولی ناخودآگاه نخبگان فکری و فرهنگی آمریکا،حکایت از رویکرد دیگری داشت: 1.رویکرد چندجانبه‌گرایی توافقی :(consensual multilateral) این‌رویکرد که در میان نخبگان فرهنگی و سیاسی‌ آمریکا در روزهای نخست بعد از 11 سپتامبر در حال شکل‌گیری بود،معتقد بود بعد از شناسایی،تعیین محل و تعقیب سریع عاملان اصلی این حملات با مساعدت کشورهای منطقه و مسکوت گذاردن موقتی اهداف پیشین‌ جهان‌بینی آمریکایی-اسرائیلی،باید افکار عمومی آمریکا را در خصوص ضرورت واکنش‌های بلندمدت سیاسی و پیگیری منافع آمریکا از طریق همکاری با کشورهای خاورمیانه،قانع کرد. 2.رویکرد یکجانبه‌گرایی کینه‌توزانه :(virulent unilateralism) این‌رویکرد که بعد از یک دوره ژست‌های‌ عدالت‌خواهانه و اعمال فشار بر اسرائیل برای رعایت خطوط قرمز اتخاذ شد،از یک سو با اعلام ختم سیاست‌های‌ منصفانه در رویارویی فلسطین-اسرائیل،فشارها را از روی اسرائیل برداشت و از سوی دیگر با انجام عملیات‌ نظامی در افغانستان و احتمای تسری آن به بخش‌های دیگر،خصوصا عراق،واکنش تروریستی جدیدی را برانگیخت.(مترجم)

کلیدواژه‌ها

  • 11 سپتامبر
  • خطوط قرمز
  • چندجنبه‌گرایی
  • یک‌جانبه‌گرایی
  • رویکرد نظارتی