ده

ده يا قريه : عبارت از يك مركز جمعيت و محل سكونت و كار تعدادي خانوار است كه در اراضي آن ده به عمليات كشاورزي اشتغال داشته و درآمد اكثريت آنان از طريق كشاورزي حاصل گردد و عرفاً در محل ده يا قريه شناخته ميشود. (تعریف قانونی مندرج در بند 10 ماده یک قانون اصلاحات ارضي 1341)

سابقا، مقرره ای وجود داشت که معنای ده را تخصیص می زد: "محلهاي مزروعي كه منفرداً يا مجتمعاً مساحت آن از شصت هكتار متجاوز نباشد ولو اين كه هر يك از آنها قريه يا ده ناميده شود و يا در اسناد‌مالكيت به نام قريه ذكر شده باشد از نظر اين قانون در حكم يك ده شناخته مي‌شود به شرط آن كه در حوزه يك شهرستان واقع شده باشد."(تبصره ذیل بند 10 ماده یک قانون اصلاحات ارضي 1341) و قائل به حداقل مساحت برای ده بودن مرکز جمعیتی قائل بود که این تبصره در 20ˏ04ˏ1344 منسوخ گردید.