رای وحدت رویه شماره 822 مورخ 1401/3/31 هیات عمومی دیوان عالی کشور
رای وحدت رویه شماره 822 مورخ 1401/3/31 هیات عمومی دیوان عالی کشور: با توجه به عبارات به کار رفته در ماده ١٠ (اصلاحی 1/ 8/ 1385) قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها مصوب ١٣٧۴ «ایجاد بنا»، «برداشتن یا افزایش شن و ماسه» و «سایر اقداماتی که بنا به تشخیص وزارت جهاد کشاورزی تغییر کاربری محسوب می گردد»، رکن مادی بزه تغییر غیرمجاز کاربری اراضی موضوع ماده ٣ این قانون را تشکیل میدهد و با ارتکاب هر یک از این اقدامات، بزه یادشده واقع می شود و با عنایت به اینکه تداوم آثار و نتایج جرم، به معنای استمرار ارتکاب رکن مادی آن نیست، بنابراین، بزه مذکور از جرایم مستمر به شمار نمی آید و از تاریخ وقوع، مشمول مقررات عام مرور زمان تعقیب در جرایم تعزیری موضوع ماده ١٠۵ قانون مجازات اسلامی مصوب ١٣٩٢ می شود. بنا به مراتب، رأی شعبه هشتم دادگاه تجدیدنظر استان البرز که با این نظر انطباق دارد، به اکثریت آراء صحیح و قانونی است. این رأی طبق ماده ۴٧١ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ١٣٩٢با اصلاحات و الحاقات بعدی، در موارد مشابه برای شعب دیوان عالی کشور، دادگاه ها و سایر مراجع، اعم از قضایی و غیر آن لازم الاتباع است.
مواد مرتبط
- ماده 3 قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها
- ماده 10 قانون حفظ کاربری اراضی زراعی و باغ ها
- ماده 105 قانون مجازات اسلامی
- ماده 471 قانون آیین دادرسی کیفری