روابط حقوقی اطراف و ابزارهای تأمین مالی در قرارداد فورفیتینگ؛ مطالعۀ موردی برات
روابط حقوقی اطراف و ابزارهای تأمین مالی در قرارداد فورفیتینگ؛ مطالعۀ موردی برات نام مقاله ای از مهدی رشوند و سید علی اکبر طبایی عقدا و سعید حقیقی بوده که در شماره دوم دوره اول (مهر 1399) فصلنامه حقوق فناوری های نوین منتشر شده است.
چکیده
فورفیتینگ روش تأمین مالی است و در مقایسه با ابزارهای سنتی، کمهزینهترین، سریع‌ترین و کم‌خطرترین روش به‌شمار می‌رود. این روش نیاز مالی فعالان تجاری و سرمایه‌گذاران از جمله نیاز به نقدینگی را از راه انتقال مطالبات بلندمدت آنان بدون حق رجوع به طلبکار اولیۀ سند در عرصِ تجارت بین‌المللی برآورده می‌سازد. بنابراین تأمین مالی به شیوۀ یادشده در قالب قراردادی با اتکا به ابزارهای آن ازجمله برات، سفته و... میان فورفیتر و بستانکار منعقد می‌شود. در این پژوهش، اطراف و ابزارهای تأمین مالی در قرارداد فورفیتینگ و تأثیر این روابط و ابزارها در ارکان آن به صورت موردی درخصوص برات بررسی حقوقی می‌شود. امروزه تمامی معاملات مربوط به کالا و خدمات موضوع قرارداد فورفیتینگ قرار می‌گیرند، زیرا تنها مسئولیت صادرکننده در برابر واردکنندهْ تضمین کیفیت و اطمینان از کالاست. ازاین‌رو، در سالهای اخیر، معاملاتی که موضوع آن توسعۀ میدان‌های نفت و گاز، مواد اولیه مثل نفت، مواد خام معدنی و کالاهای با دوام است با بهره‌گیری از ابزارهای رایج در فورفیتینگ همچون برات، سفته، اعتبار اسنادی و ضمانت‌نامه‌های پرداخت قابل‌انتقال تأمین مالی میشوند.
کلید واژه ها
- انتقال طلب
- فورفیتینگ
- برات
- مطالبات
- تأمین مالی
مواد مرتبط
- ماده 338 قانون مدنی
- ماده 351 قانون مدنی
- ماده 249 قانون تجارت
- ماده 276 قانون تجارت
- ماده 418 قانون تجارت
- ماده 9 کنوانسیون 1930 ژنو
- ماده 15 کنوانسیون 1930 ژنو
- ماده 47 کنوانسیون 1930 ژنو
- ماده 5 کنوانسیون آنسیترال
- ماده 6 کنوانسیون آنسیترال
- ماده 10 کنوانسیون آنسیترال
- ماده 11 کنوانسیون آنسیترال
- ماده 13 کنوانسیون آنسیترال
- ماده 14 کنوانسیون آنسیترال
- ماده 15 کنوانسیون آنسیترال
- ماده 17 کنوانسیون آنسیترال
- ماده 21 کنوانسیون آنسیترال