شرط ثبات در قراردادهای سرمایه‌گذاری خارجی از منظر حقوق اداری
شرط ثبات در قراردادهای سرمایه‌گذاری خارجی از منظر حقوق اداری نام مقاله‌ای از بیژن عباسی و علی سهرابلو است که در شماره شصت و هشتم (مهر 1399) فصلنامه علمی پژوهش حقوق عمومی منتشر شده است.
چکیده
ورود اشخاص خصوصی خارجی به قراردادی با طرفیت دولت و اداره همواره با این نگرانی همراه است که اداره با توسل به ابزارهای حاکمیتی خویش، شرایط برابر طرفین در زمان انعقاد قرارداد را برهم زده و به اقداماتی همچون تغییر و فسخ یکجانبه قرارداد مبادرت نماید. برای رفع نگرانی مزبور و به منظور حفظ شرایط برابر زمان انعقاد قرارداد، اقسامی از شروط ثبات در قراردادهای سرمایه‌گذاری خارجی درج می‌شود که سعی در حفظ شرایط زمان انعقاد قرارداد و منع اداره در تغییر شرایط مزبور پس از انعقاد قرارداد دارند. پرسشی که این مقاله در پی پاسخگویی بدان است، صحت یا عدم صحت درج شروط ثبات در قراردادهای سرمایه‌گذاری خارجی از منظر قواعد و اصول حاکم بر قراردادهای اداری می‌باشد. موضوع مزبور با رویکردی توصیفی و تحلیلی و با بهره‌گیری از منابع حقوقی مربوط مورد تحلیل قرار گرفته است. نتایج تحقیق حاکی از مغایرت درج شروط ثبات در اقسام اخص کلمه، انجماد، عدم مداخله و عدم تسری با اصل حاکمیت قانون، اصل صلاحیت و اصل همسویی منفعت و قدرت عمومی با قراردادهای اداری و اصل سازگاری خدمات عمومی با نیازهای روز و عدم مغایرت شرط ثبات در قسم موازنه اقتصادی با اصول حاکم بر قراردادهای اداری است.
کلیدواژه‌ها
- قرارداد اداری
- قرارداد سرمایه‌گذاری خارجی
- شرط ثبات
- صلاحیت اداره
- منفعت عمومی
مواد مرتبط
- ماده 17 قانون تشویق و حمایت از سرمایه‌گذاری خارجی
- ماده 19 قانون تشویق و حمایت از سرمایه‌گذاری خارجی
- اصل 72 قانون اساسی