ماده 10 لایحه قانونی مالیات بر درآمد حقوق مصوب 1359
 | این ماده به موجب قوانین لاحق نسخ شده است. |
ماده ۱۰ لایحه قانونی مالیات بر درآمد حقوق مصوب ۱۳۵۹: درآمدهای حقوق بشرح زیر از پرداخت مالیات معاف است:
۱– رؤسا و اعضای مأ موریت های سیاسی خارجی در ایران و رؤسا و اعضای هیئت های نمایندگی فوق العاده دول خارجی نسبت بدرآمد حقوق دریافتی از دولت متبوع خود بشرط معامله متقابل و همچنین رؤسا و اعضای هیئتهای نمایندگی سازمان ملل متحد و مؤسسات تخصصی آن در ایران نسبت بدرآمد حقوق دریافتی از سازمان و مؤسسات مزبور در صورتیکه تابع ایران نباشند.
۲– رؤسا و اعضاء مأموریت های کنسولی خارجی در ایران و همچنین کارمندان مؤسسات فرهنگی دول خارجی نسبت بدرآمد حقوق دریافتی از دول متبوع خود بشرط معامله متقابل
۳– کارشناسان خارجی که با موافقت دو لت ایران از محل کمکهای بلاعوض فنی و اقتصادی و علمی و فرهنگی دول خارجی و یا مؤسسات بین المللی به ایران اعزام میشوند نسبت به درآمد حقوق دریافتی آنان از دول متبوع یا مؤسسات بین المللی مذکور
۴– کارمندان محلی سفارتخانه ها و کنسولگریها و نمایندگی های دو لت جمهوری اسلامی ایران در خارج نسبت بدرآمد حقوق دریافتی از دولت ایران در صورتیکه دارای تابعیت دولت ایران نباشند بشرط معامله متقابل.
۵– حقوق بازنشستگی و وظیفه و مستمری و پایان خدمت و وظیفه پرداختی بوراث و خسارات اخراج و بازخرید خدمت.
۶– هزینه سفر و فوق العاده مسافرت مربوط بشغل و فوق العاده بدی آب و هوا و فوق العاده محرومیت از تسهیلات زندگی.
معافیتهای مذکور در این بند باستثنای هزینه سفر و فوق العاده مسافرت مربوط بشغل در مواردیکه به کارکنان بخش خصوصی مربوط میگردد نسبت به آن میزان از فوق العاده های دریافتی آنان قابل اعمال خواهد بود که مجموعا از ۳۰% مقرری یا مزد یا حقوق اصلی تجاوز ننماید.
۷– فوق العاده کسر صندوق و فوق العاده تضمین صاحب جمعان طبق آئین نامه ای که از طرف وزارت امور اقتصادی و دارائی تهیه و بتصویب هیئت وزیران خواهد رسید.
۸– مسکن واگذاری در محل کارگاه یا کارخانه جهت استفاده کارگران و خانه های ارزان قیمت سازمانی در خارج از محل کارگاه یا کارخانه که مورد استفاده کارگران قرار میگیرد و همچنین سایر مزایای غیرنقدی پرداختی به آنها.
۹– وجوه حاصل از بیمه بابت جبران خسارت بدنی و معالجه و امثال آن.
۱۰– عیدی سالانه یا پاداش آخر سال تا میزان ۵۰۰۰۰ ریال.
۱۱– خانه های سازمانی دو لتی بطور کلی و اتومبیل اختصاصی که با اجازه قانون یا بموجب آئین نامه های خاص در اختیار مأموران کشوری یا نیروهای مسلح و انتظامی گذارده میشود و همچنین لباس یا وجوه نقدی که بابت آن به افراد مذکور بموجب قانون و آئین های مربوط داده میشود.
۱۲– وجوهی که کارفرما بابت هزینه معالجه کارکنان خود یا افراد تحت تکفل آنها مستقیما یا بوسیله کارمند به پزشک یا بیمارستان باستناد اسناد و مدارک مثبته پرداخت میکند.
بند ۱۳ (منسوخه ۰۸/۰۶/۱۳۶۲)– فوق العاده پرواز و اضافه کار پروازی گروه عملیاتی و خدماتی پرواز و فوق العاده اشتغال خارج از کشور مأموران اعزامی شرکت هواپیمائی جمهوری اسلامی ایران.