ماده ۸۷۶ قانون مدنی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده ۸۷۶ قانون مدنی: با شک در حیات حین ولادت، حکم وراثت نمی‌شود.

فلسفه و مبانی نظری ماده

با شک در حیات،حین ولادت، حکم وراثت نمی‌شود؛ زیرا اصل بر عدم حصول شرط است.[۱]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

تردید در زنده متولدشدن طفل، مانع احراز یکی از شرایط وراثت است؛ پس شک در حیات طفل به هنگام تولد، مانع ارث بری است.[۲]

نکات توضیحی

با وحدت ملاک از ماده ۸۷۶ قانون مدنی، در صورت شک در مسلمان بودن وارث حین فوت مورث، حکم وراثت نمی‌شود؛ زیرا مقارنت اسلام، در مورث و وارث شرط است.[۳]

مطالعات فقهی

سوابق فقهی

تردید در زنده بودن وارث به هنگام فوت مورث، مانع ارث بری است؛ زیرا با عدم احراز شرط، وجود مشروط نیز منتفی می‌گردد، پس اصل استصحاب و اصل عدم، در اینجا کاربردی ندارند؛ چون حالت سابقه ای دیده نمی‌شود تا بتوان با استناد به آن، حکم قضیه را روشن نمود.[۴]

در صورت تعارض مانع و مقتضی، مانع مقدم است.[۵]

منابع

  1. سیدمرتضی قاسم‌زاده، حسن ره پیک و عبداله کیایی. تفسیر قانون مدنی اسناد آرا و اندیشه‌های حقوقی (با تجدیدنظر و اضافات). چاپ 3. سمت، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 363024
  2. محمدجعفر جعفری لنگرودی. مجموعه محشای قانون مدنی. چاپ 3. گنج دانش، 1387.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1714880
  3. سیدمحمد اصغری. بررسی حقوقی و فقهی دو مسئله رشوه و احتکار (در پرتو و مقوله حقوق و اخلاق، فرد و جامعه). چاپ 1. اطلاعات، 1377.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2369732
  4. آیت اله خلیل قبله ای خویی. ارث. چاپ 2. سمت، 1389.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 380940
  5. حسین نوبخت. شیوه‌های تفسیر قوانین مدنی. چاپ 1. فروزش، 1388.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2313384