ماده ۸۷ قانون وصول برخی از در آمدهای دولت و مصرف آن در موارد معین مصوب ۱۳۷۳

(اصلاحی 18/11/1390) به شرکت مادر تخصصی فرودگاههای کشور اجازه داده می شود مبلغ پنجاه هزار ( 50 ، 000 ) ریال به قیمت بلیط هر مسافر در هر پرواز داخلی و مبلغ دویست و پنجاه هزار ( 250 ، 000 ) ریال به قیمت بلیط هر مسافر که با هواپیما عازم خارج از کشور است بیافزاید و از طریق درج در بلیط یا قرارداد حسب مورد دریافت نماید . منابع حاصله به عنوان درآمد شرکت تلقی و به حساب شرکت ، افتتاح شده توسط خزانه داری کل کشور نزد بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران واریز می گردد تا در چهارچوب بودجه مصوب سالانه برای اجرای برنامه های نگهداری ، بهسازی و تجهیز فرودگاههای کشور با اولویت مناطق محروم و استفاده از آخرین تجهیزات نوین فرودگاهی برای ارائه خدمات به مسافرین در حد استانداردهای بین المللی هزینه نماید .

تبصره 1 ـ(الحاقی 18/11/1390) به دولت اجازه داده می شود از ابتداء فروردین ماه سال 1392 به بعد هر ساله نرخهای موضوع این ماده را بر مبناء پیشنهاد وزارت راه و شهرسازی و تصویب هیأت وزیران تعدیل نماید .

تبصره 2 ـ(الحاقی 18/11/1390) شرکتهای هواپیمایی مکلفند مبالغ موضوع این ماده را بلافاصله پس از هر پرواز به حساب مذکور در این ماده واریز و تسویه حساب نمایند . عدم پرداخت به موقع مبالغ موصوف در حکم تصرف غیرقانونی محسوب می شود . مطالبات شرکت فرودگاههای کشور در حکم مطالبات مستند به اسناد لازم الاجراء است و طبق مقررات مربوط به اجرای مفاد اسناد رسمی قابل وصول می باشد .

در صورت ابطال بلیط ، مبالغ دریافتی موضوع این ماده عیناً به مسافر مسترد می گردد .

تبصره3 ـ(الحاقی 18/11/1390) از زمان لازم الاجراء شدن این قانون ماده ( 48 ) قانون مالیات بر ارزش افزوده مصوب 17 /12 /1387 لغو می گردد .