ماده ۹۴ قانون تعزیرات مصوب ۱۳۶۲

دفاع در مواقعي صادق است كه: 1- خوف براي نفس يا عرض يا مال مستند به قرائن معقول باشد. 2- دفاع متناسب با حمله باشد. 3- توسل به قواي دولتي و هر گونه وسيله آسانتري براي نجات ميسر نباشد.