ماده ۱۱۵ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲
ماده ۱۱۵ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب ۱۳۸۲:در صورتی که در اثر وقوع بزههای مذکور در مواد (۱۱۲) و (۱۱۳) این قانون لطمه جبران ناپذیری بر نیروهای مسلح یا عملیات نظامی وارد آید مرتکب بهمجازات محارب محکوم خواهد شد.
نکات توضیحی تفسیری دکترین
تشخیص جبران ناپذیر بودن لطمه با قاضی است که از عرف نظامی استفاده میکند.[۱]همچنین قصد لطمه جبران ناپذیر بر نیروهای مسلح با عملیات نظامی، سوءنیت خاص این جرم است. هرچند در این باره نظر مخالف وجود دارد اما با عنایت به مجازات سنگین بزه به نظر میآید وجود سوء نیت خاص لازم است.[۲]ضمناً برای شمول مقررات این ماده و محکوم شدن مرتکب به مجازات محارب، باید بین اقدامات مجرمانه موضوع مواد مذکور و ورود لطمه جبران ناپذیر بر نیروهای مسلح یا عملیات نظامی، رابطه سببیت عرفی وجود داشته باشد.[۳]لازم است ذکر شود اعمال مجازات محاربه، منوط به حصول نتیجه، یعنی ورود لطمه جبران ناپذیر به نیروهای مسلح یا عملیات نظامی است.[۴]
نکات توضیحی
گفته شدهاست در اعمال مجازات محارب موضوع این ماده، داشتن قصد مجرمانه و سوء نیت در ارتکاب اعمال مذکور در مواد ۱۱۲ و ۱۱۳ این قانون شرط است.[۵]
منابع
- ↑ محمود مالمیر. شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح. چاپ 3. دادگستر، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3517940
- ↑ محمود مالمیر. شرح قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح. چاپ 3. دادگستر، 1389. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3517928
- ↑ ایرج گلدوزیان، سلمان کونانی و محمدرضا محمدی کشکولی. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. جنگل، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3475416
- ↑ ایرج گلدوزیان، سلمان کونانی و محمدرضا محمدی کشکولی. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. جنگل، 1391. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 3475420
- ↑ محمدرضا یزدانیان. قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی. چاپ 1. میزان، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 2809464