ماده ۲۱۲ قانون آیین دادرسی کیفری
ماده ۲۱۲ قانون آیین دادرسی کیفری: اظهارات شهود و مطلعان در صورتمجلس قید می‌شود، سپس متن آن قرائت می‌گردد و به امضاء یا اثر انگشت شاهد یا مطلع می‌رسد و چنانچه از امضاء یا اثر انگشت امتناع یا از ادای شهادت خودداری ورزد یا قادر به انجام آن نباشد، مراتب در صورتمجلس قید می‌شود و تمام صفحات صورتمجلس به امضای بازپرس و منشی می‌رسد.
تبصره - بازپرس مکلف است از شاهد یا مطلع علت امتناع از امضاء یا اثر انگشت یا ادای شهادت را بپرسد و پاسخ را در صورت مجلس قید کند.
مواد مرتبط
پیشینه
سابقاً ماده ۱۵۷ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۷۸ در این خصوص وضع شده بود.[۱]
نکات توضیحی تفسیری دکترین
ماده فوق در راستای تصریح به کتبی بودن تحقیقات مقدماتی و اقدامات مرتبط با آن است.[۲]این ماده در خصوص نحوه بازجویی از شاهد و نحوه پاسخ شاهد در جریان تحقیقات مقدماتی است که از اهمیت بسیاری نیز برخوردار است چرا که این تحقیقات باید به گونه ای باشد که از خلال آن بتوان به حقایق دست یافت.[۳]در واقع بعد از ادای سوگند، شاهد مشاهدات خود را در صورتجلسه نوشته و به سوالات پاسخ می‌دهد. در اوراق بازجویی از شاهد، نوشتن میان سطور، تراشیدن کلمات و کشیدن خطوط غیر نازک بر روی کلمات اضافی ممنوع است. پس از ابراز شهادت و اتمام ارائه اطلاعات، متن آن قرائت شده و به امضاء شاهد یا مطلع می‌رسد. در فرض فقدان امضای شاهد یا مطلع، اثر انگشت وی پذیرفته می‌شود. در فرض امتناع وی از امضا و اثر انگشت یا ناتوانی وی از این امور، مراتب در برگ تحقیق قید می‌شود.[۴]
مقالات مرتبط
منابع
- ↑ عباس زراعت و علی مهاجری. آیین دادرسی کیفری (جلد اول). چاپ 3. فکرسازان، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 484540
- ↑ علی خالقی. آیین دادرسی کیفری. چاپ 13. موسسه مطالعات و پژوهش‌های حقوقی شهر دانش، 1390. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 1285072
- ↑ عباس زراعت و علی مهاجری. آیین دادرسی کیفری (جلد اول). چاپ 3. فکرسازان، 1386. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 484544
- ↑ سیدجلال الدین مدنی. آیین دادرسی کیفری (جلد اول و دوم) (از وقوع جرم تا اجرای حکم، دادسرا، مراحل کشف، تحقیق و تعقیب، دادگاه کیفری عمومی، دادگاه کیفری استان، تجدیدنظر، شعب تشخیص، فرجام، دعاوی ناشی از جرم، احکام و قرارهای کیفری، ادله اثبات جرم، وظایف قضات، وکلا و ضابطین دادگستری). چاپ 4. پایدار، 1387. ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 891052