ماده 6 قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو

ماده 6 قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری مصوب 1386: اظهارنامه ثبت اختراع که به اداره مالکیت صنعتی داده می‌شود، باید موضوعی را که حمایت از آن درخواست می‌شود، تعیین کرده‌ و به فارسی تنظیم شود، دارای تاریخ و امضاء بوده و خواسته‌، توصیف ادعا، خلاصه‌ای از توصیف اختراع و درصورت لزوم نقشه‌های مربوطه را در بر داشته باشد. هزینه‌های ثبت اظهارنامه از درخواست کننده ثبت دریافت می‌شود.

‎‎‎در تنظیم و تسلیم اظهارنامه باید موارد زیر رعایت شود:

‎‎‎الف - نام و سایر اطلاعات لازم در خصوص متقاضی‌، مخترع و نماینده قانونی او، درصورت وجود و عنوان اختراع در اظهارنامه درج شود.

‎‎‎ب - در مواقعی که متقاضی شخص مخترع نیست‌، مدارک دال بر سمت قانونی وی همراه اظهارنامه تحویل گردد.

‎‎‎ج - ادعای مذکور در اظهارنامه‌، گویا و مختصر بوده و با توصیف همراه باشد، به نحوی که برای شخص دارای مهارت عادی در فن مربوط واضح و کامل بوده و حداقل یک روش اجرائی برای اختراع ارائه کند. خلاصه توصیف فقط به منظور ارائه اطلاعات فنی است و نمی‌توان برای تفسیر محدوده حمایت به آن استناد کرد.

مواد مرتبط

توضیح واژگان

ادعاها، بیانگر دامنه حمایت هستند و در واقع مهم ترین بخش یک اختراع ثبت شده محسوب می شوند. [۱] لذا باید واضح و منجز باشند. [۲]

فلسفه و مبانی نظری ماده

این ماده به ضرورت افشاء اختراع دلالت دارد. اختراع باید به طور شفاف برای عموم جامعه افشا شود. در واقع در مقابل حقوق انحصاری ای که به مخترع اعطا می شود، مخترع متعهد به افشای اختراع در راستای تولید دانش و ارتقای علمی جامعه می شود. لذا باید اختراع را با جزئیات لازم و به طور واضح در اختیار عموم قرار دهد. در غیر این صورت، برای مقابله با انحصارگرایی، راهکارهایی مانند لیسانس اجباری در قوانین پیش بینی شده است. [۳]

نکات توضیحی تفسیری دکترین

ادعاهای اختراع ثبت شده باید از طریق توصیف و نقشه، تایید شده و مورد حمایت واقع شوند. [۴]

نکات توضیحی

اطلاعات مربوط به اختراعی که مالک پروانه اختراع در زمان درخواست صدور پروانه در اختیار داشته ولی در توصیف اختراع مورد استفاده قرار نمی گیرد، در صورت داشتن شرایط خاص، سر تجارتی محسوب می شود. [۵]

افشای موثر اختراع زمانی محقق می شود که عملا امکان استفاده از آن اختراع، برای عموم افراد جامعه، مهیا شود. [۶] درواقع باید یک فردی با مهارت معمولی در آن فن یا صنعت، بتواند از آن اختراع استفاده کند و همچنین بتواند آن اختراع را مجددا تولید نماید. [۷] لذا افشا باید کامل و شفاف و با جزئیات باشد. در صورت افشای ناقص، مخترع متقاضی ثبت، مسئول و تبعات حقوقی این امر بر او بار خواهد شد. [۸] باید توجه داشت که موضوع اختراع و ادعا با یکدیگر متفاوتند. در موضوع اختراع، به این مساله که اختراع در رابطه با کدام صنعت است پرداخته می شود ولی در ادعا، مخترع محدوده حمایت از اختراعش را به کمک نقشه ها و توصیف اختراع، تعیین می کند.

مقالات مرتبط

اصل اعتبار گواهینامة ثبت اختراع و اعمال آن در نظام حقوقی ایران

بررسی نقش الزامات افشا در حمایت مؤثر از دانش و طب سنتی

مهلت ارفاقی افشا در حقوق اختراعات

منابع

  1. سیدحسن میرحسینی. فرهنگ حقوق مالکیت معنوی (جلد اول) حقوق مالکیت صنعتی. چاپ 2. میزان، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5170544
  2. سیدحسن میرحسینی. فرهنگ حقوق مالکیت معنوی (جلد اول) حقوق مالکیت صنعتی. چاپ 2. میزان، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5198956
  3. امین کاظمی. تعامل حقوق مالکیت فکری و نفع عمومی. چاپ 1. جنگل، 1392.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5142468
  4. سیدحسن میرحسینی. فرهنگ حقوق مالکیت معنوی (جلد اول) حقوق مالکیت صنعتی. چاپ 2. میزان، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5170616
  5. روح اله صابری. قراردادهای لیسانس. چاپ دوم. شهردانش، 1393.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5130896
  6. محسن خدمتگزار. فلسفه مالکیت فکری (بررسی تحلیلی تاریخچه، مبانی، مفهوم و مالکیت فکری). چاپ 2. میزان، 1391.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4905572
  7. طیبه صاحب. بررسی حق اختراع در حقوق داخلی و معاهدات بین المللی. دانشگاه تهران، 1382.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 4092320
  8. محمود روشن ماسوله. موجبات بی اعتباری در حقوق اختراعات. دانشگاه شهید بهشتی، 1390.  ,شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران: 5033708