ماده 8 قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری

ماده 8 قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری مصوب 1386: اظهارنامه باید فقط به یک اختراع یا به دسته‌ای از اختراعات مرتبط که یک اختراع کلی را تشکیل می‌دهند مربوط باشد. در اختراع کلی ذکر نکردن ارتباط اجزاء آن موجب بی‌اعتباری گواهینامه اختراع مربوط نمی‌شود. متقاضی می‌تواند تا زمانی که اظهارنامه وی مورد موافقت قرار نگرفته است‌:

‎‎‎الف - اظهارنامه خود را اصلاح کند، مشروط بر آن که از حدود اظهارنامه نخست تجاوز نکند.

‎‎‎ب - آن را به دو یا چند اظهارنامه تقسیم کند. اظهارنامه تقسیمی باید دارای تاریخ تقاضای اولیه بوده و درصورت اقتضاء، مشمول حق تقدم اظهارنامه نخستین است‌.

مواد مرتبط

• ماده 6 قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری
• بند (ز) ماده 4 کنوانسیون پاریس

آیین نامه، دستورالعمل و بخشنامه های مرتبط

• ماده 23 آیین نامه اجرایی قانون ثبت اختراعات، طرح های صنعتی و علائم تجاری

مطالعات تطبیقی

قانون ثبت اختراع ایالات متحده آمریکا و کنوانسیون ثبت اختراع اروپا و معاهده همکاری ثبت اختراع، مقرر می کنند که گروهی از اختراعات می توانند طوری به هم مرتبط باشند که یک مفهوم مبتکرانه واحد را تشکیل داده و در یک تقاضانامه واحد گنجانده شوند. در واقع در چنین فرضی، بنا به قانون برخی از کشورها، یک تقاضانامه ثبت اختراع کافی است. در حالی که در برخی کشورهای دیگر، ممکن است در چنین فرضی دو تقاضانامه یا بیشتر، تنظیم و تسلیم اداره ثبت شود.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

این ماده مبتنی بر اصل «وحدت اختراع» است که به موجب آن، اظهارنامه متقاضی ثبت باید فقط مربوط به یک اختراع یا گروهی از اختراعات مرتبط به یکدیگر باشد به نحوی که به بیان ماده، یک مفهوم کلی از اختراع واحد را تشکیل دهند.

نکات توضیحی

متقاضی ثبت می تواند ادعاها را به موجب حق تقدم، اصلاح کند، اما نمی تواند موضوعی مستقل و ماهوی را به موضوعات تقاضانامه که در زمان تسلیم اولیه تقاضانامه شامل آن نمی شده، به آن بیفزاید. گاهی ممکن است مخترع، ملزم به انجام اصلاحاتی اجباری شود. یکی از عوامل ایجاد چنین حالتی، وقتی است که دانش مقدمی توسط بررسی کنندگان اختراع کشف می شود. که در این صورت متقاضی ثبت باید در بخش ادعاهای تقاضانامه، اصلاحاتی انجام دهد.

انتقادات

شرط تجاوز از حدود افشاء، هم در اصلاح اظهارنامه اولیه و هم در اظهارنامه تقسیمی باید لحاظ شود. اما این ماده، به نحوی نگارش شده که رعایت این شرط را فقط برای اظهارنامه های تقسیمی ضروری دانسته است.