نظریه شماره 7/98/2048 مورخ 1399/01/25 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره فرجام خواهی محکوم علیه نسبت به حکمی که مجازاتش از حداقل میزان قانونی کمتر است

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نظریه مشورتی 7/98/2048
شماره نظریه۷/۹۸/۲۰۴۸
شماره پروندهک۸۴۰۲-۸۶۱-۸۹
تاریخ نظریه۱۳۹۹/۰۱/۲۵
موضوع نظریهآیین دادرسی کیفری
محور نظریهفرجام خواهی

چکیده نظریه شماره 7/98/2048 مورخ 1399/01/25 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره فرجام خواهی محکوم علیه نسبت به حکمی که مجازاتش از حداقل میزان قانونی کمتر است:در فرضی که مجازات تعیین شده در حکم فرجام خواسته کمتر از حداقل میزانی است که قانون مقرر داشته و این امر مورد فرجام خواهی شاکی یا دادستان قرار نگرفته است، موجب قانونی جهت نقض حکم فرجام خواسته از این حیث وجود ندارد

استعلام

در صورتی که دادگاه به اشتباه، مجازاتی به مراتب کمتر از میزان قانونی و مورد استحقاق برای مرتکب جرم تعیین کرده باشد و از نظر شعبه دیوان عالی کشور در مقام رسیدگی به فرجام خواهی محکوم علیه، اساس مجرمیت ثابت و دلایل اثباتی آن کافی باشد و از این جهت فرجام خواهی وارد نباشد در صورتی که دادستان از حکم صادره فرجام خواهی و به آن اعتراض نکرده باشد، آیا شعبه دیوان باید حکم صادرشده را با رد فرجام خواهی ابرام کند یا پرونده را برای تجدید رسیدگی و صدور حکم به مجازات قانونی هر چند به ضرر فرجام خواه شود از سوی دادگاه هم عرض نقض کند؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

در فرض استعلام که مجازات تعیین شده در حکم فرجام خواسته کمتر از حداقل میزانی است که قانون مقرر داشته و این امر مورد فرجام خواهی شاکی یا دادستان قرار نگرفته است، حکم مقرر در ماده ۴۵۸ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ در مرحله فرجام نیز حاکم است و لذا موجب قانونی جهت نقض حکم فرجام خواسته از این حیث وجود ندارد و چنان چه در اساس حکم اشکالی وجود نداشته باشد، شعبه دیوان عالی کشور باید نسبت به ابرام رأی اقدام کند.

مواد مرتبط

جستارهای وابسته