نظریه شماره 7/99/415 مورخ 1399/04/17 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره اعتبار کیفیات مشدده در بزه آدم ربایی

از ویکی حقوق
پرش به ناوبری پرش به جستجو
نظریه مشورتی 7/99/415
شماره نظریه۷/۹۹/۴۱۵
شماره پرونده۹۹-۱۸۶/۲-۴۱۵ک
تاریخ نظریه۱۳۹۹/۰۴/۱۷
موضوع نظریهقانون مجازات اسلامی
محور نظریهکیفیات مشدده عینی

چکیده نظریه شماره 7/99/415 مورخ 1399/04/17 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره اعتبار کیفیات مشدده در بزه آدم ربایی: چنان چه ارتکاب رکن مادی بزه آدم ربایی با عنف یا تهدید باشد، مجازات حبس درجه چهار و در غیر این صورت (با حیله یا به هر نحو دیگر) مجازات مرتکب، حبس درجه پنج خواهد بود و در مواردی که سن مجنی علیه کم تر از پانزده سال تمام باشد یا ربودن توسط وسیله نقلیه انجام پذیرد و یا به مجنی علیه آسیب جسمی یا حیثیتی وارد شود، مجازات آن حداکثر حبس درجه چهار یا درجه پنج خواهد بود.

استعلام

سؤال ۱۴- با توجه به بند ب ماده یک قانون کاهش مجازات حبس تعزیری، آیا کیفیات مشدده مندرج در ماده ۶۲۱ قانون مجازات اسلامی هنوز به اعتبار خود باقی است؟

نظریه مشورتی اداره کل حقوقی قوه قضاییه

پاسخ سؤال۱۴- با توجه به بند ب ماده ۱ قانون کاهش مجازات حبس تعزیری مصوب ۱۳۹۹، چنان چه ارتکاب رکن مادی بزه آدم ربایی موضوع ماده ۶۲۱ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) مصوب ۱۳۷۵ با عنف یا تهدید باشد، مجازات حبس درجه چهار و در غیر این صورت (با حیله یا به هر نحو دیگر) مجازات مرتکب، حبس درجه پنج خواهد بود و در مواردی که سن مجنی علیه کم تر از پانزده سال تمام باشد یا ربودن توسط وسیله نقلیه انجام پذیرد و یا به مجنی علیه آسیب جسمی یا حیثیتی وارد شود، مجازات آن مطابق قسمت دوم ماده ۶۲۱ قانون مجازات اسلامی (تعزیرات) مصوب ۱۳۷۵، حداکثر مجازات مقرر در قانون خواهد بود که با توجه به نحوه تعیین مجازات طبق قانون کاهش مجازات حبس تعزیری، مجازات مرتکب مشمول قسمت دوم ماده ۶۲۱ اصلاحی 1399/2/23 حسب مورد، حداکثر حبس درجه چهار یا درجه پنج خواهد بود.

مواد مرتبط

جستارهای وابسته