اصل ۳۲ قانون اساسی: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''اصل ۳۲ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران''': هیچ‌کس را نمی‌توان [[دستگیری|دستگیر]] کرد مگر به حکم و ترتیبی که‏ قانون معین می‌کند. در صورت [[بازداشت]]‏، موضوع اتهام باید با ذکر دلایل بلافاصله کتباً به [[متهم]] [[ابلاغ]] و [[تفهیم اتهام|تفهیم]] شود و حداکثر ظرف مدت بیست و چهار ساعت پرونده مقدماتی به [[مراجع قضایی|مراجع صالحه قضائی]] ارسال و مقدمات محاکمه‏، در اسرع وقت فراهم گردد. متخلف از این اصل طبق‏ قانون مجازات می‌شود.
'''اصل ۳۲ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران''': هیچ‌کس را نمی‌توان [[دستگیری|دستگیر]] کرد مگر به حکم و ترتیبی که‏ [[قانون]] معین می‌کند. در صورت [[بازداشت]]‏، موضوع اتهام باید با ذکر دلایل بلافاصله کتباً به [[متهم]] [[ابلاغ]] و [[تفهیم اتهام|تفهیم]] شود و حداکثر ظرف مدت بیست و چهار ساعت پرونده مقدماتی به [[مراجع قضایی|مراجع صالحه قضائی]] ارسال و مقدمات محاکمه‏، در اسرع وقت فراهم گردد. متخلف از این اصل طبق‏ قانون مجازات می‌شود.


* [[اصل ۳۱ قانون اساسی|مشاهده اصل قبلی]]
* [[اصل ۳۱ قانون اساسی|مشاهده اصل قبلی]]
خط ۷: خط ۷:
[[اصل ۲۲ قانون اساسی]]
[[اصل ۲۲ قانون اساسی]]


[[اصل ۳۳ قانون اساسی]] جمهوری اسلامی ایران<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کلیات حقوق اساسی|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3212208|صفحه=|نام۱=آیت اله عباسعلی|نام خانوادگی۱=عمیدزنجانی|چاپ=3}}</ref>
[[اصل ۳۳ قانون اساسی]]<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=کلیات حقوق اساسی|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=مجد|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3212208|صفحه=|نام۱=آیت اله عباسعلی|نام خانوادگی۱=عمیدزنجانی|چاپ=3}}</ref>


[[اصل ۳۷ قانون اساسی]]
[[اصل ۳۷ قانون اساسی]]
خط ۱۷: خط ۱۷:


== فلسفه و مبانی نظری اصل ==
== فلسفه و مبانی نظری اصل ==
[[اصل امنیت فردی]] برای نخستین بار در اعلامیه حقوق بشر سال ۱۷۸۹ به کار برده شد و بیشتر در ارتباط با حمایت فرد از بازداشت‌های خودسرانه و غیر قانونی است. من باب پیشگیری از سوء استفاده‌ها اصل بر آن است که هیچ گونه بازداشتی ممکن نیست مگر آنکه مجوز آن از سوی [[مقام قضایی|مقامات قضائی]] صادر شده باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق اساسی و نهادهای سیاسی|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5269508|صفحه=|نام۱=سیدابوالفضل|نام خانوادگی۱=قاضی شریعت پناهی|چاپ=13}}</ref>  
[[اصل امنیت فردی]] برای نخستین بار در اعلامیه حقوق بشر سال ۱۷۸۹ به کار برده شد و بیشتر در ارتباط با حمایت فرد از بازداشت‌های خودسرانه و غیر قانونی است، من باب پیشگیری از سوء استفاده‌ها اصل بر آن است که هیچ گونه بازداشتی ممکن نیست مگر آنکه مجوز آن از سوی [[مقام قضایی|مقامات قضائی]] صادر شده باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق اساسی و نهادهای سیاسی|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=5269508|صفحه=|نام۱=سیدابوالفضل|نام خانوادگی۱=قاضی شریعت پناهی|چاپ=13}}</ref>  


== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
۳۰٬۵۷۰

ویرایش

منوی ناوبری