ماده 185 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده 185 قانون امور حسبی''': [[دادگاه|دادگاهی]] که لفاف مذکور در مواد فوق به آنجا فرستاده شده است آن را باز می ‌کند و در صورتی که برگ ها جزو [[ترکه]] باشد [[امانت]] نگاه‌ می دارد و الا اگر صاحبان آن حاضر باشند به آن ها داده می شود و اگر حاضر نیستند محفوظ می ماند تا صاحبان آن حاضر شوند و اگر معلوم نباشد که برگ ها ‌متعلق به کیست برگ ها در دادگاه می ماند تا صاحب آن معلوم شود.

 

* [[ماده 184 قانون امور حسبی]]

دادگاه: مرجعی است که به تجویز [[قانون]] برای رسیدگی به شکایات و [[دعوا|دعاوی]] [[امور حسبی]] تشکیل می شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=نگاهی به آیین دادرسی مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=رادنواندیش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6405480|صفحه=|نام۱=یوسف|نام خانوادگی۱=نوبخت|چاپ=1}}</ref>

ماده 185 قانون امور حسبی در صورتی اجرایی است که اختلافی بین اشخاص ذینفع در ترکه و کسانی که مدعی اختصاص برگ ها به خود هستند نباشد. در غیر این صورت برگ ها باید بماند و کسی که مدعی اختصاص برگ ها بهخود است در مراجع صالح به طرفیت اشخاص ذینفع در ترکه اقامه دعوا بنماید.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد سوم) (در شفعه، وصایا، ارث) (با تجدیدنظر، تصحیح کامل اضافات)|ترجمه=|جلد=|سال=1376|ناشر=اسلامیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=16164|صفحه=|نام۱=سیدحسن|نام خانوادگی۱=امامی|چاپ=13}}</ref>