۲٬۳۲۹
ویرایش
ماده 39 قانون کار: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
*{{زیتونی|[[ماده 38 قانون کار|مشاهده ماده قبلی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده 38 قانون کار|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده 40 قانون کار|مشاهده ماده بعدی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده 40 قانون کار|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
{{مواد قانون کار}} | |||
== نکات توضیحی، تفسیری دکترین == | |||
سوالی که مطرح است اینکه آیا شمول [[قانون کار]] صرفاً نسبت به شاغلین تمام وقت می باشدد و یا افرادی نیز که دارای کار پاره وقت می باشند و ساعات کار آنان چند ساعت، نیمی از ساعات کار مصوب و یا بیشتر از آن باشد بدلیل کمتر بودن ساعات کار آنان از شاغلین تمام وقت، مشمول [[قانون کار]] می باشند یا خیر؟ | |||
در پاسخ سوال مذکور یادآور میشود ضابطه و تشخیص [[کارگر]] نوع رابطه حقوقی او با طرف دیگر است و تمام وقت یا نیمه وقت بودن شغل تأثیری در آن ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کار (علمی و کاربردی) به انضمام مباحثی از بیمه های تأمین اجتماعی کارگران)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1753124|صفحه=|نام۱=غلامرضا|نام خانوادگی۱=موحدیان|چاپ=4}}</ref> | |||
== نکات توضیحی == | |||
اگر فردی بصورت نیمه وقت بعنوان مشاور مشغول به کار شود مشمول [[ماده 39 قانون کار|ماده 39]] خواهد شد و حقوق و مزایای خود را به نسبت ساعات کار باید دریافت کند ولی علی الاصول مشاورینی که در هفته ساعات محدود و معینی را طبق قرارداد خاص با یک [[کارگاه]] همکاری می کنند، نباید مشمول این حکم قرار گیرند و شرایط مذکور در قرارداد مشاوره، باید حاکم بر روابط آنها با واحد باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون کار در نظم حقوق کنونی ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4200128|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=سلمان طاهری|چاپ=2}}</ref> | |||
== منابع == | |||
{{پانویس}}{{مواد قانون کار}} | |||
[[رده:شرایط کار]] | [[رده:شرایط کار]] | ||
[[رده:حق السعی]] | [[رده:حق السعی]] | ||