ماده 33 قانون تجارت الکترونیکی: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۹: خط ۱۹:
* [[ماده 2 قانون تجارت الکترونیکی]]
* [[ماده 2 قانون تجارت الکترونیکی]]


== توضیح واژگان ==
== نکات توضیحی و تفسیری دکترین ==
در حقوق کشور ایران، به دلیل سکوت قانون مدنی، قانون تجارت الکترونیک و قانون مصرف کنندگان، نمی توان ارائه نکردن اطلاعات را دارای ضمانت اجرای قراردادی (همچون حق فسخ برای مصرف کننده) دانست.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق تجارت الکترونیکی|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3711996|صفحه=|نام۱=مصطفی|نام خانوادگی۱=السان|چاپ=1}}</ref>
در جرم خودداری از ارائه حداقل اطلاعات ضروری به مصرف کننده در قانون تجارت الکترونیک، اطلاعات موضوع جرم شامل یک یا چند مورد زیر است:
* مشخصات فنی و ویژگی های کاربردی کالا یا خدمات
* هویت تامین کننده، نام تجاری که تحت ان نام به فعالیت مشغول می باشد و نشانی وی.
* ادرس پست الکترونیکی، شماره تلفن و یا هر روشی که مشتری در صورت نیاز بایستی از ان طریق با فروشنده ارتباط بر قرار کند.
* کلیه هزینه هایی که برای خرید کالا بر عهده مشتری خواهد بود (از جمله قیمت کالا یا خدمات، میزان مالیات، هزینه حمل، هزینه تماس)
* مدت زمانی که پیشنهاد ارائه شده معتبر می باشد.
* شرایط و فرایند عقد از جمله ترتیب و نحوه پرداخت، تحویل و یا اجرا، فسخ، ارجاع، خدمات پس از فروش.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق جزای اختصاصی جرایم رایانه ای در ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1392|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4125948|صفحه=|نام۱=غلامرضا|نام خانوادگی۱=محمدنسل|چاپ=1}}</ref>
== نکات توضیحی ==
== منابع ==
[[رده:مواد قانون تجارت الکترونیکی]]
[[رده:مواد قانون تجارت الکترونیکی]]
[[رده:حقوق تجارت الکترونیک]]
[[رده:حقوق تجارت الکترونیک]]
[[رده:مصرف کننده]]
[[رده:مصرف کننده]]
[[رده:قانون تجارت الکترونیک]]
[[رده:قانون تجارت الکترونیک]]
۱٬۰۲۴

ویرایش

منوی ناوبری