۱۰٬۷۳۹
ویرایش
ماده ۱۵ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
ماده ۱۵ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲ (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۳ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۰۵
، ۱۳ مهٔ ۲۰۲۳ناقص است تکمیل میگردد.
بدون خلاصۀ ویرایش |
(ناقص است تکمیل میگردد.) |
||
| خط ۱۶: | خط ۱۶: | ||
تبصره - در هر مورد كه دادگاه از مجازاتهاي فوق به عنوان مجازات اصلي استفاده نموده يا مجازات حبس را به يكي از موارد فوق تبديل كرده باشد نمي‌تواند همان مجازات را به عنوان [[مجازات تتميمي]] مورد حكم قراردهد. | تبصره - در هر مورد كه دادگاه از مجازاتهاي فوق به عنوان مجازات اصلي استفاده نموده يا مجازات حبس را به يكي از موارد فوق تبديل كرده باشد نمي‌تواند همان مجازات را به عنوان [[مجازات تتميمي]] مورد حكم قراردهد. | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | |||
مجازات تکمیلی که در این قانون به عنوان مجازات تتمیمی نام برده است،لازم است که حتما در حکم دادگاه قید شود.برخلاف مجازات های تبعی که به موجب حکم قانون و بدون نیاز به ذکر در رای قابل اجرا هستند.3323604گفتنی است با تصریح مقنن به لفظ یکی در صدر ماده،دادگاه نظامی نمیتواند متهم را به بیشتر از یکی از مجازات های کذکور محکوم نماید.در واقع جمع مجازات های تتمیمی مندرج در این ماده منع قانونی دارد.3472388از فحوای کلام مقنن در این ماده استنباط میشود که موارد مجازات های تتمیمی حصری است.3472380پر واضح است که در جرایم مشمول حدود و قصاص و دیات،دادگاه حق استناد به این ماده برای تکمیل مجازات را ندارد.3513020 | |||
== نکات توضیحی == | == نکات توضیحی == | ||