ماده ۱۵ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲

ماده ۱۵ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب ۱۳۸۲:دادگاه‌های نظامی می‌توانند در جرائم تعزیری و بازدارنده علاوه بر تعیین‌مجازات، به عنوان تتمیم حکم، متهم را به یکی از مجازاتهای ذیل محکوم نمایند:

الف - در مورد کارکنان پایور:

1. منع اشتغال به خدمت در نقطه یا نقاط معین از سه ماه تا دو سال.
2. محرومیت از ترفیع از سه ماه تا یک سال.

ب - در مورد کارکنان وظیفه:

1. اضافه خدمت حداکثر به مدت سه ماه.
2. تنزیل یک درجه افسران و درجه‌داران وظیفه.
3. منع اشتغال به خدمت در نقطه یا نقاط معین حداقل به مدت سه ماه و حداکثرتا پایان مدت خدمت وظیفه و در صورتی که باقیمانده خدمت دوره ضرورت کمتر از سه‌ماه باشد دادگاه می‌تواند مدت باقیمانده را مورد حکم قرار دهد.

تبصره - در هر مورد که دادگاه از مجازاتهای فوق به عنوان مجازات اصلی استفاده نموده یا مجازات حبس را به یکی از موارد فوق تبدیل کرده باشد نمی‌تواند همان مجازات را به عنوان مجازات تتمیمی مورد حکم قراردهد.

• مشاهده ماده قبلی
• مشاهده ماده بعدی

مواد مرتبط

• ماده ۱۴ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲
• ماده ۱۶ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲
• ماده 23 قانون مجازات اسلامی

نکات تفسیری دکترین ماده 15 قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب 1382

لازم است که مجازات تکمیلی که در این قانون به عنوان مجازات تتمیمی نام برده شده‌است، حتماً در حکم دادگاه قید شود. برخلاف مجازات‌های تبعی که به موجب حکم قانون و بدون نیاز به ذکر در رای قابل اجرا هستند.گفتنی است با تصریح مقنن به لفظ یکی در صدر ماده، دادگاه نظامی نمی‌تواند متهم را به بیشتر از یکی از مجازات‌های مذکور محکوم نماید. در واقع جمع مجازات‌های تتمیمی مندرج در این ماده منع قانونی دارد.از فحوای کلام مقنن در این ماده استنباط می‌شود که موارد مجازات‌های تتمیمی حصری است.پر واضح است که در جرایم مشمول حدود و قصاص و دیات، دادگاه حق استناد به این ماده برای تکمیل مجازات را ندارد. لازم است ذکر شود تعلیق مجازات‌های تکمیلی ظاهراً ممکن است. البته اعمال آنها زمانی است که دادگاه تشخیص دهد وجود مجازات تکمیلی ضرورت دارد؛ بنابراین تعلیق آنها معمولاً ضرورتی پیدا نمی‌کند.گفتنی است که منع اشتغال به خدمت در نقطه یا نقاط معین زمانی مورد حکم قرار می‌گیرد که امکان اشتغال به خدمت محکوم علیه در نقطه یا نقاط دیگر امکان‌پذیر باشد.

نکات توضیحی ماده 15 قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب 1382

اگر دادگاه این مجازات‌ها را به عنوان مجازات اصلی یا تبدیلی مورد حکم قرار دهد، نمی‌تواند مجدداً همان مجازات‌ها را به عنوان مجازات تتمیمی در حکم لحاظ کند؛ بنابراین در این ماده مجازات‌های تتمیمی محدود در نظر گرفته شده‌است که این مورد در مقایسه با قانون سابق نیز مورد توجه است.گفتنی است به نظر می‌رسد با توجه به فلسفه و مبانی نظری مجازات‌های تتمیمی و لزوم تفسیر قوانین جزایی به نفع متهم و استفاده از روش تفسیر مضیق قوانین جزایی، اعمال مجازات‌های تتمیمی، فقط در مورد جرایم عمدی امکان‌پذیر است.

نکات توصیفی هوش مصنوعی ماده 15 قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب 1382

1. دادگاه‌های نظامی می‌توانند علاوه بر مجازات اصلی، مجازات تتمیمی تعیین کنند.
2. مجازات تتمیمی برای کارکنان پایور و وظیفه متفاوت است.
3. کارکنان پایور ممکن است به منع اشتغال در نقاط معین یا محرومیت از ترفیع محکوم شوند.
4. برای کارکنان وظیفه، اضافه خدمت یا تنزیل درجه و منع اشتغال در نقاط مشخص می‌تواند اعمال شود.
5. مجازات منع اشتغال به خدمت در نقاط معین می‌تواند حداکثر تا دو سال برای پایوران و تا پایان خدمت برای کارکنان وظیفه باشد.
6. اگر مدت باقی‌مانده خدمت کمتر از سه‌ماه باشد، مدت باقیمانده ملاک قرار می‌گیرد.
7. مجازات‌های تتمیمی نمی‌توانند به عنوان مجازات اصلی یا جایگزین حبس در نظر گرفته شوند.

مقالات مرتبط

تحلیل و نقد افتراقی بودن دادرسی نظامی