ماده 262 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده 262 قانون امور حسبی''': هرگاه بعضی از [[وارث|ورثه]] [[ترکه]] را قبول کرده باشند سایر ورثه نمی توانند [[تصفیه ترکه]] را بخواهند.

ورثه: به کسی می گویند که درصورت برخورداری از شرایط ارث و مبرا بودن از موانع ارث بری، [[ترکه]] میت به او انتقال می یابد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ترمینولوژی فقه اصطلاح شناسی فقه امامیه|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=پیک کوثر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4252640|صفحه=|نام۱=حمید|نام خانوادگی۱=مسجدسرایی|چاپ=1}}</ref>

تصفیه ترکه: یعنی تعیین [[دین|دیون]] و [[حق|حقوق]] بر عهده متوفی و پرداخت آن ها و خارج کردن مورد [[وصیت]] از [[ماترک|ماترک.]]<ref>ماده 260 قانون امور حسبی</ref>

قبول ترکه در صلاحیت وارث برای اداره آن موثر است. در صورتی که وارثی ترکه را بپذیرد اداره ترکه با او است هرچند که وارثان دیگر نخواهند. از همین رو ماده 262 [[قانون امور حسبی]] مقرر می دارد: هرگاه بعضی از ورثه ترکه را قبول کرده باشند، سایر ورثه نمی توانند تصفیه ترکه را بخواهند. البته وصی می تواند در اداره دارایی شرکت کند یا تصفیه آن را از دادگاه بخواهد. به نظر می رسد که [[درخواست]] وصی نیز در صورتی پذیرفته می شود که ترکه را به وسیله نماینده خود پذیرفته است. زیرا وصی نماینده مولی علیه است و حقی بیش از او ندارد و در فرضی که نماینده [[محجور]] ترکه را رد کرده است وصی بر او نیز حق درخواست تصفیه ندارد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دوره مقدماتی حقوق مدنی (ارث)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4328848|صفحه=|نام۱=ناصر|نام خانوادگی۱=کاتوزیان|چاپ=4}}</ref>

== رویه های قضایی ==

در نشست قضایی دادگستری گلپایگان در دی ماه 84 این سوال مطرح شد که آیا مدیر تصفیه را در [[امور حسبی]] می توان شخص حقوقی تلقی کرد؟ کمیسیون در پاسخ به این سوال مطرح کرد که ظاهرا سوال مربوط به مدیر تصفیه در امور حسبی است نه ادای تصفیه امور [[ورشکستگی]] در اینجا مدیر، شخص واحدی است که امور تصفیه را انجام می دهد و [[شخص حقیقی]] است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مجموعه نشست های قضایی مسائل قانون مدنی|ترجمه=|جلد=|سال=1387|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1014620|صفحه=|نام۱=معاونت آموزش|تحقیقات قوه قضاییه|نام خانوادگی۱=|چاپ=1}}</ref>

رویه قضایی شماره 7/1566 مورخ 1361/4/23 [[اداره حقوقی قوه قضاییه]] نیز مقرر می دارد: با توجه به مواد [[ماده 258 قانون امور حسبی|258]]، [[ماده 260 قانون امور حسبی|260]] و 262 [[قانون امور حسبی]] درخواست تصفیه ترکه در صورتی قابل قبول است که هیچ یک از ورثه ترکه را قبول نکرده باشند. زیرا مقصود از تصفیه ترکه تعیین دیون و حقوق بر عهده متوفی و پرداخت آن ها و خارج کردن مورد وصیت از ماترک است و همچنین وظایف بر عهده وارثی است که ترکه را قبول نموده است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون امور حسبی در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1397|ناشر=کتاب آوا|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6568948|صفحه=|نام۱=محمدمجتبی|نام خانوادگی۱=رودیجانی|چاپ=1}}</ref>

{{پانویس}}