۱٬۰۲۴
ویرایش
ماده 152 قانون کار: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
Abozarsh12 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''ماده 152 قانون کار''': در صورت دوری کارگاه و عدم تکافوی وسیله نقلیه عمومی، صاحب کار باید برای رفت و برگشت کارکنان خود وسیله نقلیه مناسب در‌اختیار آنان قرار دهد. | '''ماده 152 قانون کار''': در صورت دوری کارگاه و عدم تکافوی وسیله نقلیه عمومی، صاحب کار باید برای رفت و برگشت کارکنان خود وسیله نقلیه مناسب در‌اختیار آنان قرار دهد. | ||
== مواد مرتبط == | |||
== توضیح واژگان == | |||
== نکات توضیحی و تفسیری دکترین == | |||
به طور معمول و در مواردی که کارگاه فاقد وسیله ایاب و ذهاب اختصاصی برای کارگران است؛ پرداخت کمک هزینه ایاب و ذهاب به کارگر به صورت وجه نقدی، براساس قرارداد کار یا عرف رایج در کارگاه صورت می پذیرد؛ اما در صورتی که مطابق ماده 152 قانون کار، کارگاه دور باشد و وسایل نقلیه عمومی کافی نباشد، کارفرما مکلف به تهیه وسیله نقلیه مناسب است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون کار در نظم حقوقی کنونی (دفتر پنجم حقوق کار-محشای قانون کار)|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=نگاه بینه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4563360|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref> | |||
== نکات توضیحی == | |||
== منابع == | |||
*{{زیتونی|[[ماده 151 قانون کار|مشاهده ماده قبلی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده 151 قانون کار|مشاهده ماده قبلی]]}} | ||
*{{زیتونی|[[ماده 153 قانون کار|مشاهده ماده بعدی]]}} | *{{زیتونی|[[ماده 153 قانون کار|مشاهده ماده بعدی]]}} | ||
| خط ۵: | خط ۱۶: | ||
[[رده:خدمات رفاهی کارگران]] | [[رده:خدمات رفاهی کارگران]] | ||
[[رده:مواد قانون کار]] | |||
[[رده:حقوق کار]] | |||
[[رده:ایاب و ذهاب کارگر]] | |||