ماده 348 قانون امور حسبی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''ماده 348 قانون امور حسبی''': در صورتی که [[ورثه]] یا [[وصی]] متوفی یا قائم‌ مقام قانونی آن ها حاضر شوند برابر بهای [[ترکه]] تامین دهند که هرگاه در مدت یکسال از تاریخ ‌انتشار اولین آگهی مذکور در ماده ۳۴۳ بستانکارانی پیدا شود که [[تبعه]] ایران یا مقیم ایران باشند و طلب آن ها ثابت گردد از عهده برآیند ترکه پس از وضع‌ هزینه آگهی‌ ها و هزینه‌ های دیگر قانونی که به عمل آمده است به [[تصرف]] آن ها داده می شود.

ورثه: به کسی می گویند که درصورت برخورداری از شرایط ارث و مبرا بودن از موانع ارث بری، [[ترکه]] میت به او انتقال می یابد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=ترمینولوژی فقه اصطلاح شناسی فقه امامیه|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=پیک کوثر|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4252640|صفحه=|نام۱=حمید|نام خانوادگی۱=مسجدسرایی|چاپ=1}}</ref>

وصی: شخصی است که در ولایت بر مورد [[وصیت]]، نایب موصی می‌گردد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=احوال شخصیه اهل سنت (طلاق، وصیت، ارث، حجر) در مذهب شافعی و حنفی|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=خرسندی|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3043892|صفحه=|نام۱=سیدمهدی|نام خانوادگی۱=میرداداشی|نام۲=ولی اله|نام خانوادگی۲=علیزاده|نام۳=مهدی|نام خانوادگی۳=حسن زاده|چاپ=1}}</ref>

تصرف: به هرگونه مداخله مادی و یا حقوقی که باعث ایجاد تغییر و تحول در شیئی گردد؛ تصرف گویند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=دوره مقدماتی حقوق مدنی (جلد اول) (اشخاص و اموال)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=12660|صفحه=|نام۱=سیدحسین|نام خانوادگی۱=صفایی|چاپ=11}}</ref>

در ماده 348 [[قانون امور حسبی]] تفاوتی نمی کند که طلبکاران مقیم ایران، تابعیت ایران را دارا باشند یا از [[اتباع]] بیگانه باشند زیرا قانون در این امر رعایت تمامی طلبکارانی که در ایران اقامت دارند نموده است. طلبکارانی که در ایران سکونت ندارند مشمول ماده 348 نمی شوند.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق مدنی (جلد سوم) (در شفعه، وصایا، ارث) (با تجدیدنظر، تصحیح کامل اضافات)|ترجمه=|جلد=|سال=1376|ناشر=اسلامیه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=16368|صفحه=|نام۱=سیدحسن|نام خانوادگی۱=امامی|چاپ=13}}</ref> لازم به ذکر است که برای تامین ترکه، ورثه یا وصی متوفی یا نماینده قانونی آن ها مال یا ضامنی می دهد که معادل بهای [[ترکه]] است تا اگر ظرف یک سال از تاریخ نشر آگهی ماده 343 قانون امور حسبی، بستانکار اعم از ایرانی یا مقیم ایران، پیدا شود و طلب محرز شود پس از جدا کردن هزینه آگهی ها و هزینه های قانونی دیگر که شده است مال مورد تامین به تصرف آنان داده شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=112436|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref>