ماده 113 قانون کار: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
۴٬۹۶۷ بایت اضافه‌شده ،  ‏۲۸ ژوئن ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
'''ماده 113 قانون کار''': کارگران شاغلی که مطابق تبصره یک ماده ۱۱۲ برای کارآموزی در یکی از مراکز کارآموزی پذیرفته می‌شوند، از حقوق زیر برخوردار‌خواهند بود:
'''ماده 113 قانون کار''': [[کارگر|کارگران]] شاغلی که مطابق تبصره یک [[ماده 112 قانون کار|ماده ۱۱۲]] برای [[کارآموز|کارآموزی]] در یکی از مراکز کارآموزی پذیرفته می‌شوند، از حقوق زیر برخوردار‌خواهند بود:


‌الف - رابطه استخدامی کارگر در مدت کارآموزی قطع نمی‌شود و این مدت از هر لحاظ جزء سوابق کارگر محسوب می‌شود.
‌الف - رابطه استخدامی کارگر در مدت کارآموزی قطع نمی‌شود و این مدت از هر لحاظ جزء سوابق کارگر محسوب می‌شود.
خط ۱۰: خط ۱۰:
*{{زیتونی|[[ماده 112 قانون کار|مشاهده ماده قبلی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده 112 قانون کار|مشاهده ماده قبلی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده 114 قانون کار|مشاهده ماده بعدی]]}}
*{{زیتونی|[[ماده 114 قانون کار|مشاهده ماده بعدی]]}}
{{مواد قانون کار}}
 
== مواد مرتبط ==
 
* [[ماده 114 قانون کار]]
 
== توضیح واژگان ==
'''[[کارگر]]''': به شخصی که در مقابل اتیان عملی، حق‌الزحمه دریافت نموده؛ و میان او و مزد دهنده، رابطه تبعیت برقرار باشد کارگر گفته می شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد چهارم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=339380|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref>
 
[[کارآموز]]: به شخصی که [[فن]] یا حرفه ای را فرا می گیرد، کارآموز گفته می شود. بنابر [[ماده 112 قانون کار]]، کارآموزان دو دسته هستند. دسته اول؛ اشخاصی که به جهت یادگرفتن حرفه یا افزایش مهارت در مراکز کارآموزی آموزش می بینند. دسته دوم؛ اشخاصی که بر اساس [[قرارداد]] کارآموزی، برای یاد گرفتن حرفه ای خاص برای مدت معینی که بیش از سه سال نباشد، در کارگاهی معین به کارآموزی همراه با کار مشغول هستند و حداقل سن آن ها 15 سال و حداکثر 18 سال می باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کار (علمی و کاربردی) به انضمام مباحثی از بیمه های تأمین اجتماعی کارگران)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=6651508|صفحه=|نام۱=غلامرضا|نام خانوادگی۱=موحدیان|چاپ=4}}</ref>
 
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
درخصوص حق بیمه کارآموز لازم به ذکر است که باید به نسبت مزد یا حقوق وی، حق بیمه برای وی پرداخت شود که در هرحال این حق بیمه نباید از میزانی که به حداقل مزد یا حقوق تعلق می گیرد، کمتر باشد. درصورتی که دستمزد یا حقوق کارگر از حداقل دستمزد کمتر باشد، مابه التفاوت سهم بیمه کارآموز برعهده کارفرما می باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کار (علمی و کاربردی) به انضمام مباحثی از بیمه های تأمین اجتماعی کارگران)|ترجمه=|جلد=|سال=1389|ناشر=فکرسازان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1753268|صفحه=|نام۱=غلامرضا|نام خانوادگی۱=موحدیان|چاپ=4}}</ref>لکن از آنجا که کارآموز کار نمی کند، وجوهی همچون اضافه کاری، نوبت کاری و شب کاری به وی تعلق نمی گیرد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=حقوق کار (جلد دوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=سمت|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3549904|صفحه=|نام۱=سیدعزت اله|نام خانوادگی۱=عراقی|چاپ=1}}</ref>خسارت قابل مطالبه بر اساس این ماده از قانون کار، اعم از خسارت قراردادی و الزامات خارج از قرارداد می باشد، برخلاف خسارت قابل مطالبه در [[ماده 114 قانون کار]] که تنها در آن خسارت قراردادی قابل مطالبه می باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون کار در نظم حقوقی کنونی (دفتر پنجم حقوق کار-محشای قانون کار)|ترجمه=|جلد=|سال=1393|ناشر=نگاه بینه|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4558280|صفحه=|نام۱=احمد|نام خانوادگی۱=رفیعی|چاپ=1}}</ref>
 
== نکات توضیحی ==
حمایت های مندرج در این ماده تنها شامل کارآموزانی می گردد که شاغل نیز باشند یعنی وصف کارآموز و کارگر در یک فرد جمع باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون کار در نظم حقوق کنونی ایران|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=4200492|صفحه=|نام۱=محمد|نام خانوادگی۱=سلمان طاهری|چاپ=2}}</ref>
 
== منابع ==
{{پانویس}}{{مواد قانون کار}}


[[رده:آموزش و اشتغال]]
[[رده:آموزش و اشتغال]]
[[رده:کارآموز و مراکز کارآموزی]]
[[رده:کارآموز و مراکز کارآموزی]]
۷٬۰۴۰

ویرایش

منوی ناوبری