ماده ۴۷ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
هر نظامي كه حين خدمت يا درارتباط با آن نسبت به مافوق خود عمداً‌ مرتكب ضرب يا جرح يا نقص عضو و يا قتل شود علاوه بر محكوميت به قصاص يا ديه،‌حسب مورد به شرح ذيل محكوم مي‌شود:
'''ماده ۴۷ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲:'''هر [[نظامی|نظامي]] كه حين خدمت يا درارتباط با آن نسبت به مافوق خود عمداً‌ مرتكب ضرب يا [[جرح]] يا نقص عضو و يا قتل شود علاوه بر محكوميت به [[قصاص]] يا [[دیات|ديه]]،‌حسب مورد به شرح ذيل محكوم مي‌شود:
 
‌الف - درصورتي كه با سلاح باشد به حبس از سه تا پانزده سال.
‌الف - درصورتي كه با سلاح باشد به حبس از سه تا پانزده سال.
ب - چنانچه بدون سلاح باشد و موجب قتل گردد به حبس از سه تا پانزده سال و‌اگر موجب جرح يا نقص عضو شود به حبس از دو تا ده سال و در غير اين صورت به حبس‌از دو تا پنج سال.
ب - چنانچه بدون سلاح باشد و موجب قتل گردد به حبس از سه تا پانزده سال و‌اگر موجب جرح يا نقص عضو شود به حبس از دو تا ده سال و در غير اين صورت به حبس‌از دو تا پنج سال.
== نکات توضیحی تفسیری دکترین ==
شرط تحقق [[جرم]] موضوع این ماده آن است که عملیات ضرب و جرح و...در حین خدمت یا در ارتباط با خدمت رخ بدهد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3472912|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|نام۲=سلمان|نام خانوادگی۲=کونانی|نام۳=محمدرضا|نام خانوادگی۳=محمدی کشکولی|چاپ=1}}</ref> همچنین ایراد ضرب جرح یا [[قتل غیر عمدی]] نسبت به مقام مافوق از شمول این ماده خارج است.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3472924|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|نام۲=سلمان|نام خانوادگی۲=کونانی|نام۳=محمدرضا|نام خانوادگی۳=محمدی کشکولی|چاپ=1}}</ref>گفتنی است ضرب و جرح به شکل مذکور در این ماده نسبت به مافوق [[توهین]] نیز تلقی میگردد و مشمول قواعد [[تعدد معنوی]] می شود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1391|ناشر=جنگل|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=3472916|صفحه=|نام۱=ایرج|نام خانوادگی۱=گلدوزیان|نام۲=سلمان|نام خانوادگی۲=کونانی|نام۳=محمدرضا|نام خانوادگی۳=محمدی کشکولی|چاپ=1}}</ref>
== نکات توضیحی ==
اگر ایراد ضرب و جرح و سایر موارد مذکور در این ماده با رعایت شرایط مقرر در قانون،در مقام [[دفاع مشروع]] باشد،مشمول مقررات این ماده نخواهد بود.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2806696|صفحه=|نام۱=محمدرضا|نام خانوادگی۱=یزدانیان|چاپ=1}}</ref>در این باره علاوه بر آنکه مرتکب نیاز به  قصد ارتکاب عمل مجرمانه دارد،باید به مافوق بودن فرد نیز آگاهی داشه باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=قانون مجازات جرایم نیروهای مسلح در نظم حقوقی کنونی|ترجمه=|جلد=|سال=1390|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=2806688|صفحه=|نام۱=محمدرضا|نام خانوادگی۱=یزدانیان|چاپ=1}}</ref>
== منابع ==
{{پانویس}}

منوی ناوبری