ماده ۴۷ قانون مجازات جرائم نیرو های مسلح مصوب ۱۳۸۲

ماده ۴۷ قانون مجازات جرائم نیروهای مسلح مصوب ۱۳۸۲:هر نظامی که حین خدمت یا درارتباط با آن نسبت به مافوق خود عمداً مرتکب ضرب یا جرح یا نقص عضو یا قتل شود علاوه بر محکومیت به قصاص یا دیه، حسب مورد به شرح ذیل محکوم می‌شود:

الف - درصورتی که با سلاح باشد به حبس از سه تا پانزده سال.

ب - چنانچه بدون سلاح باشد و موجب قتل گردد به حبس از سه تا پانزده سال واگر موجب جرح یا نقص عضو شود به حبس از دو تا ده سال و در غیر این صورت به حبس‌از دو تا پنج سال.

مشاهده ماده قبلی

مشاهده ماده بعدی

توضیح واژگان

منظور از مافوق شخصی است که در سلسله مراتب فرماندهی فرد مادون یا یگان و سازمان متبوع او قرار داشته باشد و شامل هر فرد بالادست نمی‌شود.

نکات توضیحی تفسیری دکترین

شرط تحقق جرم موضوع این ماده آن است که عملیات ضرب و جرح و… در حین خدمت یا در ارتباط با خدمت رخ بدهد. همچنین ایراد ضرب جرح یا قتل غیرعمدی نسبت به مقام مافوق از شمول این ماده خارج است.گفتنی است ضرب و جرح به شکل مذکور در این ماده نسبت به مافوق توهین نیز تلقی می‌گردد و مشمول قواعد تعدد معنوی می‌شود.

نکات توضیحی

اگر ایراد ضرب و جرح و سایر موارد مذکور در این ماده با رعایت شرایط مقرر در قانون، در مقام دفاع مشروع باشد، مشمول مقررات این ماده نخواهد بود.در این باره علاوه بر آنکه مرتکب نیاز به قصد ارتکاب عمل مجرمانه دارد، باید به مافوق بودن فرد نیز آگاهی داشته باشد.

مقالات مرتبط

اجرای سیستم عدالت ترمیمی در دادرسی نظامی ایران و مطالعه تطبیقی با حقوق انگلستان