رای شعبه دیوان عدالت اداری درباره اماره دائمی بودن قرارداد کار: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه اطلاعات رای شعبه دیوان عدالت اداری|شماره دادنامه=۹۲۰۹۹۷۰۹۰۵۱۰۰۱۴۱|تاریخ دادنامه=۱۳۹۲/۰۳/۱۱|نوع رأی=رأی شعبه|شعبه=شعبه ۱ تشخیص دیوان عدالت اداری|قاضی=درزی رامندی{{سخ}}اشراقی{{سخ}}محمدرضا دلاوری{{سخ}}شریعت فر{{سخ}}یاورزاده|موضوع=اماره دائمی بودن قرارداد کار|گروه رأی=اداری}}'''رای شعبه دیوان عدالت اداری درباره اماره دائمی بودن قرارداد کار''': در مورد کارهایی که طبیعت آن ها جنبه مستمر دارد، درصورتی که مدتی در قرارداد کار ذکر نشود، قرارداد دائمی تلقی می شود.  

نظر به اینکه در کارهایی که طبیعت آن ها جنبه مستمر دارد، در صورتی که مدتی در قرارداد ذکر نشود، طبق تبصره ۲ ماده ۷ قانون کار مصوب ۶۹ قرارداد کار دائمی تلقی می شود و چنانچه قرارداد کار دائمی باشد، بر اساس ماده ۲۷ قانون مذکور، در صورتی که کارگر در انجام وظایف محوله قصور ورزد و یا آیین نامه انضباطی کارگاه را پس از مذکرات نقض نماید، کارفرما حق دارد در صورت اعلام نظر مثبت شورای اسلامی کار و در واحدهایی که فاقد شورای اسلامی کار هستند، با نظر مثبت انجمن صنفی با پرداخت مطالبات و حقوق معوقه نسبت به هر حال سابقه کار، معادل یک ماه آخرین حقوق کارگر به عنوان حق سنوات به وی، قرارداد کار را فسخ نماید و از آنجایی که ماهیت کار شاکی مستمر بوده و در قرارداد کار ذکر مدت نشده، رأی هیات حل اختلاف کار از حیث انطباق با تبصره ۲ ماده ۷ و ۲۷ قانون کار مخدوش است. لذا بنا به جهات فوق با پذیرش تقاضای اعمال ماده ۱۶ قانون دیوان عدالت اداری، ضمن نقض رأی شماره ... شعبه ۱۸ دیوان حکم به رسیدگی مجدد در هیأت هم عرض با لحاظ جهات ذکر شده در این رأی صادر و اعلام می گردد. رأی صادره قطعی است.

رئیس شعبه ۱ تشخیص دیوان عدالت اداری مستشاران شعبه  

[[رده:آراء شعبه دیوان عدالت اداری در سال ۱۳۹۲]]