نظریه شماره 7/1400/901 مورخ 1400/12/07 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره حق الزحمه حضور در جلسات هیات مدیره: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/1400/901|شماره پرونده=1400-115-901 ح|تاریخ نظریه=1400/12/07}}'''چکیده نظریه شماره 7/1400/901 مورخ 1400/12/07 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره حق الزحمه حضور در جلسات هیات مدیره:''' عدم درج حق الزحمه حضور در جلسات برای اعضای غیرموظف [[هیات مدیره|هیأت مدیره]] در [[اساسنامه]] شرکت، منافاتی با استحقاق این اشخاص نسبت به حق الزحمه ندارد و در صورتی که شرکت از پرداخت [[وجه]] استحقاقی امتناع کند، هر یک از اعضای هیأت مدیره می تواند وفق [[ماده ۳۳۶ قانون مدنی]] از [[دادگاه]] حق الزحمه خود را به عنوان [[اجرت المثل]] ایام کارکرد درخواست کند.  در مورد حقوق پایه در [[ماده 241 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از  قانون تجارت]] باید در هر مورد به  پایه حقوق [[مدیران شرکت|مدیر]] بر اساس [[قرارداد]] منعقده بین وی و [[شرکت تجاری|شرکت]] مراجعه شود.

۱- در صورت عدم درج در اساسنامه شرکت و عدم تصویب حق حضور برای اعضای هیات مدیره، آیا مدیر شرکت که یک سال فعالیت مستمر داشته است، می تواند به عنوان اجرت المثل علیه شرکت دادخواهی کند؟ [[قانون]] در این خصوص ساکت است، آیا از خکم مقرر در [[ماده 155 لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت|ماده ۱۵۵ لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب ۱۳۴۷]] که ناظر بر تعیین حق الزحمه بازرس شرکت است، می توان ملاک گرفت؟

۱- اولا، عدم درج حق الزحمه حضور در جلسات برای اعضای غیرموظف هیأت مدیره در اساسنامه شرکت، منافاتی با استحقاق این اشخاص نسبت به حق الزحمه ندارد؛ زیرا ماده ۱۳۴ لایحه قانونی اصلاح قسمتی از قانون تجارت مصوب ۱۳۴۷، حق حضور مدیران را به رسمیت شناخته است.

ثانیا، در صورتی که شرکت از پرداخت وجه استحقاقی امتناع کند، هر یک از اعضای هیأت مدیره می تواند وفق ماده ۳۳۶ قانون مدنی از دادگاه حق الزحمه خود را به عنوان اجرت المثل ایام کارکرد درخواست کند. تشخیص استحقاق بر اساس ضوابط مقرر در ماده ۱۳۴ فوق الاشعار با دادگاه است.

۲- یا توجه به این که مقنن در ماده ۲۴۱ اصلاحی (۲۰/۲/۱۳۹۵) لایحه قانونی یادشده، اشاره به حقوق پایه شخص مدیرکرده است، باید در هر مورد به پایه حقوق مدیر بر اساس قرارداد منعقده بین وی و شرکت مراجعه شود.