نظریه شماره 7/1400/365 مورخ 1400/06/31 اداره کل حقوقی قوه قضاییه درباره اتخاذ تصمیم درصورت جنون متهم در حین تحقیقات: تفاوت میان نسخه‌ها

{{جعبه اطلاعات نظریات مشورتی|شماره نظریه=7/1400/365|شماره پرونده=1400-168-365 ک|تاریخ نظریه=1400/06/31}}

'''استعلام''': چنانچه جنون متهم در دادگاه اثبات و منتهی به صدور قرار موقوفی تعقیب شود و رأی صادره نیز در دادگاه تجدیدنظر قطعی و پرونده مختومه شود، اگر در زمان رسیدگی بدوی دادگاه کیفری دو در جهت احراز حالت خطرناک و نگهداری در محل مناسب اقدام و تصمیمی اتخاذ نکرده باشد، آیا بعد از مختومه شدن پرونده، اقدام برای احراز حالت خطرناک و نگهداری در محل مناسب بر عهده دادگاه است یا دادسرا؟ به عبارتی، موضوع محل اجرای ماده ۱۵۰ قانون مجازات اسلامی است یا ماده ۳۷۰ قانون آیین دادرسی کیفری؟

مطابق ماده ۳۷۰ قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ چنانچه دادگاه در جریان رسیدگی، جنون متهم حین ارتکاب جرم را با اخذ نظر پزشکی قانونی احراز کند، نسبت به اصل اتهام قرار موقوفی تعقیب صادر کرده و با رعایت اقدامات تأمینی برای متهم تصمیم می گیرد. بنابراین در فرض استعلام که دادگاه نخستین علیرغم صدور قرار موقوفی تعقیب، نسبت به حالت خطرناک متهم مجنون اتخاذ تصمیم نکرده و قرار صادره هم در دادگاه تجدید نظر تأیید شده است، با توجه به عدم اظهار نظر در خصوص حالت خطرناک متهم، دادگاه نخستین باید مطابق ماده ۳۷۰ پیش گفته اقدام کند.