رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره مرجع قضایی صالح در رسیدگی به جرم کلاهبرداری: تفاوت میان نسخه‌ها

پرش به ناوبری پرش به جستجو
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{جعبه اطلاعات رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور|شماره دادنامه=۹۱۰۹۹۷۰۹۰۶۴۰۰۵۶۶|تاریخ دادنامه=۱۳۹۱/۱۱/۲۹|نوع رأی=رأی شعبه|شعبه=شعبه ۴ دیوانعالی کشور|موضوع=مرجع قضایی صالح در رسیدگی به جرم کلاهبرداری|قاضی=قاسم پناو{{سخ}}سیدحسین بهرامی}}'''رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره مرجع قضایی صالح در رسیدگی به جرم کلاهبرداری''': در جرم کلاهبرداری از طریق اینترنت چنانچه فریب شاکی در یک حوزه قضائی و نتیجه یعنی بردن مال در حوزه قضائی دیگری به وقوع بپیوندد مرجع صالح برای رسیدگی محل فریب خوردن شاکی خواهد بود.  
{{جعبه اطلاعات رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور|شماره دادنامه=۹۱۰۹۹۷۰۹۰۹۲۰۰۶۳۶|تاریخ دادنامه=۱۳۹۱/۱۱/۱۴|نوع رأی=رأی شعبه|شعبه=شعبه ۷ دیوانعالی کشور|موضوع=مرجع قضایی صالح در رسیدگی به جرم کلاهبرداری|قاضی=حسین انتظاری{{سخ}}سیدعباس بلادی}}'''رای شعبه کیفری دیوان عالی کشور درباره مرجع قضایی صالح در رسیدگی به جرم کلاهبرداری''': در کلاهبرداری رایانه ای، دادسرای محلی که شاکی وجه را به حساب متهم واریز می کند صلاحیت رسیدگی دارد.  


= رأی خلاصه جریان پرونده =
= رأی خلاصه جریان پرونده =


در تاریخ ۲۷/۱۰/۱۳۹۰ آقای ن.ج. فرزند غ. ساکن شهرستان ل طی شکوائیه تقدیمی به دادسرای عمومی و انقلاب آن شهرستان با اعلام اینکه... در مورخه ۲۱/۱۰/۱۳۹۰ شخصی با شماره اشتراک ... با اینجانب که راننده جرثقیل هستم تماس گرفته در ساعت سه و نیم بامداد و شماره کارت عابر بانک مرا خواست که به ایشان اعلام نمودم و اظهار داشت کامیون حامل دارد که واژگون شده است ... و از من خواست بروم نزد دستگاه خودپرداز و پولی که واریز نموده دریافت دارم و هنگام که کارت خود را وارد دستگاه خودپرداز کردم، مبلغ ۰۰۰/۰۵۵/۱ ریال موجودی حساب عابر بانک مرا از حسابم کشیده و دریافت شده است. با طرح شکایت مزبور و انجام تحقیقات اولیه و رسیدگی مقدماتی پیرامون موضوع در نهایت دادستان عمومی و انقلاب شهرستان مذکور که عهده دار رسیدگی به امر بوده به شرح نظریه مورخ ۱۵/۸/۹۱ با استدلال اینکه ((... حسب محتویات پرونده، خصوصا اظهارات صریح شاکی و گزارش کلانتری و استعلامات به عمل آمده نظر به رکن رکین عنوان اساسی کلاهبردای که همان بردن مال غیر است در حوزه قضائی شهرستان ک به وقوع پیوسته است و نظر به عنصر اساسی و نتیجه آن به معنای واقعی در حوزه شهرستان ک به وقوع پیوسته...)) ضمن نفی صلاحیت رسیدگی از خود قرار عدم صلاحیت به اعتبار و شایستگی دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان ک صادر و پرونده را به آن مرجع ارسال که به شعبه هفتم بازپرسی ک ارجاع و بازپرس مرجوع الیه هم برابر دادنامه شماره ۷۰۰۰۲۶-۹۱-۱۸/۹/۱۳۹۱ با استناد به دادنامه شماره ۶۹۲ ۹۰ ۳۰/۶/۱۳۹۰ شعبه ۱۱ دیوان عالی کشور که تصویر آن به پیوست، ضمیمه پرونده گردیده است با تأکید به صلاحیت دادسرای ل در رسیدگی به موضوع، از خود نفی صلاحیت کرده و با توجه به حدوث اختلاف در باب صلاحیت و لزوم تعیین تکلیف درخصوص مورد سابقه امر به دیوان عالی کشور ارسال که حسب الارجاع جهت رسیدگی به این شعبه محول گردیده است .  
به موجب دادنامه شماره ۰۰۴۷۲-۲۸/۵/۱۳۹۱ شعبه ۸ بازپرسی دادسرای الف درخصوص شکایت ب.الف. علیه ع.خ. دایر بر تحصیل مال نامشروع با اغفال وی در انتقال وجه. چون نتیجه عمل مجرمانه خارج از حوزه قضایی این بازپرسی بوده است قرار عدم صلاحیت به شایستگی دادسرای عمومی و انقلاب ت صادر نموده است (صفحه۲۰) که پس از موافقت دادسرا پرونده به دادسرای ت ارسال گردیده که شعبه چهارم بازپرسی دادسرای ت با این استدلال که بانک محال علیه پاسخ داده است که محل استقرار عابر بانک در شهرستان الف است. لذا قرار عدم صلاحیت به شایستگی دادسرای الف صادر نموده است که پس از موافقت دادسرای ویژه رسیدگی به جرایم رایانه ای و فن آوری ارتباطات پرونده جهت حل اختلاف به دیوان عالی کشور ارسال گردیده است که رسیدگی به این شعبه ارجاع شده است.  


= رأی شعبه دیوان عالی کشور =
= رأی شعبه دیوان عالی کشور =


درباره اختلاف نظر قضائی راجع به صلاحیت رسیدگی فی مابین دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان ل و دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان ک از جهت محل وقوع بزه کلاهبرداری ((به صورت برداشت غیر قانونی وجوه نقدی از طریق عابر بانک و به وسیله کارت به کارت)) با مداقه در اوراق پرونده و محتویات آن و وحدت ملاک رأی وحدت رویه شماره ۷۲۱- ۲۱/۴/۹۰ هیأت عمومی دیوان عالی کشور مشعر بر اینکه دادسرای مقصد (در مانحن فیه محل فریب خوردن شاکی) مرجع صالح در رسیدگی به موضوع است، لذا با تأیید نظریه دادسرای شهرستان ک و با اعلام صلاحیت دادسرای عمومی و انقلاب شهرستان ل حل اختلاف می شود.  
درخصوص حدوث اختلاف در صلاحیت بین دادسراهای محترم عمومی و انقلاب شهرستان های الف و ت با توجه به شکوائیه مورخ ۲۲/۱۲/۱۳۹۰ که حاکی است شاکی در شهرستان الف از جرم مورد ادعا متضرر گردیده است و در مرجع قضایی الف نیز طرح دعوی به عمل آمده است لذا به استناد ماده ۵۴ قانون آیین دادرسی کیفری با تأیید نظریه دادسرای محترم عمومی و انقلاب ت به صلاحیت دادسرای محترم عمومی و انقلاب الف حل اختلاف در صلاحیت به عمل می آید.  


رییس شعبه ۴ دیوان عالی کشور- عضو معاون
رییس شعبه ۷ دیوان عالی کشور مستشار


پناو بهرامی
انتظاری بلادی


[[رده:آراء صادره از دیوان عالی کشور در سال ۱۳۹۱]]
[[رده:آراء صادره از دیوان عالی کشور در سال ۱۳۹۱]]


[[رده:آراء صادره از شعب کیفری دیوان عالی کشور در سال ۱۳۹۱]]
[[رده:آراء صادره از شعب کیفری دیوان عالی کشور در سال ۱۳۹۱]]
۷۶٬۷۱۵

ویرایش

منوی ناوبری