۶
ویرایش
ماده 18 مکرر قانون ثبت اسناد و املاک: تفاوت میان نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
ماده 18 مکرر قانون ثبت اسناد و املاک (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۴ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۱۹
، ۲۴ دسامبر ۲۰۲۳بدون خلاصۀ ویرایش
Lawstu1361 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
Lawstu1361 (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
== نکات توضیحی تفسیری دکترین == | == نکات توضیحی تفسیری دکترین == | ||
براساس [[قانون آیین دادرسی مدنی]] درصورت فوت یکی از طرفین دعوی اعم از [[خواهان]] و [[خوانده]]، دادرسی | براساس ماده 105 [[قانون آیین دادرسی مدنی|قانون آیین دادرسی دادگاههای عمومی و انقلاب در امور مدنی]] درصورت فوت یکی از طرفین دعوی اعم از [[خواهان]] و [[خوانده]]، دادرسی متوقف و به طرف دیگر اخطار می شود که وراث متوفی را معرفی نماید و تا زمانی که این اقدام صورت نگیرد، پرونده متوقف خواهد ماند. اجرای این قاعده سبب حصول وقفه در کار ثبت و بلاتکلیفی متقاضیان ثبتی می گردد. به همین دلیل ماده مزبور از قانون ثبت در سال 1351 به این قانون الحاق گردید و برای فرض فوت معترض بر ثبت سه حالت را بدین شرح پیش بینی نمود: | ||
حالت اول- تمامی ورثه ی متوفی برای متقاضی ثبت معلوم و شناخته شده باشند. | حالت اول- تمامی ورثه ی متوفی برای متقاضی ثبت معلوم و شناخته شده باشند. | ||