دعوای مزاحمت: تفاوت میان نسخه‌ها

طبق [[ماده ۱۶۰ قانون آیین دادرسی مدنی]]، [[دعوای مزاحمت]] عبارت است از:«[[دعوا|دعوایی]] که به موجب آن [[متصرف]] [[مال غیرمنقول]] [[درخواست]] جلوگیری از مزاحمت کسی را می‌نماید که نسبت به متصرفات او مزاحم است بدون این که [[مال غیرمنقول|مال]] را از [[تصرف]] متصرف خارج کرده باشد».<ref>[[ماده ۱۶۰ قانون آیین دادرسی مدنی]]</ref> چنین بیان شده است که منظور از مزاحمت این است که شخصی در زمینه‌ی تصرفات دیگری، اخلال ایجاد نماید<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=بایسته‌های آیین دادرسی مدنی (بر اساس قانون آیین دادرسی دادگاه‌های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379)|ترجمه=|جلد=|سال=1379|ناشر=میزان|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=1866916|صفحه=|نام۱=قدرت اله|نام خانوادگی۱=واحدی|چاپ=1}}</ref> و منظور از دعوای مزاحمت، دعوایی است که خواسته آن رفع زحمت مزاحم تصرفات متصرف قانونی مال غیرمنقول است بی آنکه مزاحم مال را از تصرف متصرف درآورده باشد.<ref>{{یادکرد کتاب۲||عنوان=مبسوط در ترمینولوژی حقوق (جلد سوم)|ترجمه=|جلد=|سال=1388|ناشر=گنج دانش|مکان=|شابک=|پیوند=|شماره فیش در پژوهشکده حقوق و قانون ایران=330776|صفحه=|نام۱=محمدجعفر|نام خانوادگی۱=جعفری لنگرودی|چاپ=4}}</ref>